Saturday, 27 February 2021
கல்பாத்தி பார்ப்பனச் சேரிக்குள் நடக்க உரிமை போர்
Wednesday, 24 February 2021
இந்தி எதிர்ப்பில் இறுதியில் இணைந்தவரா தந்தை பெரியார்?
எத்தர்களை முறியடிக்கும் எதிர்வினை (70) : இந்தி எதிர்ப்பில் இறுதியில் இணைந்தவரா தந்தை பெரியார்?
நேயன்
கடவுள் மறுப்பாளர் பெரியார் ஒன்றும் புதிதாய் செய்யவில்லை. அது ஆயிரம் ஆண்டுகளாக இருந்து வருகிறது. வைக்கம் போராட்டமா, அதில் பெரியார் முதன்மையானவர் அல்ல, தமிழ்த் தேசியமா பெரியாரை விட அதற்குப் பாடுபட்டவர்கள் உள்ளனர் என்பன போன்ற கருத்துகளைக் கூறி பெரியாரின் அரிய பணிகளை எல்லாம் குறைத்துக் காட்டும் சதியை, எதிர்தரப்பு எத்தர்கள் தொடர்ந்து செய்து வருகின்றனர். அதைப் போல இந்தி எதிர்ப்புப் போரிலும் பெரியார் இடையில் வந்து சேர்ந்தவர் எனக் கூறி அவருடைய அரும்பணியை ஒதுக்கி வைக்கின்றனர். ‘துக்ளக்’ பத்திரிக்கைகூட அண்மையில் அப்படி எழுதிவுள்ளது. எனவே, உண்மையான இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டங்களை ஆதாரத்தோடு எடுத்துக் காட்ட வேண்டி உள்ளது.
26.6.2019 துக்ளக் ஏட்டில், “ஹிந்தி எதிர்ப்பு மேலும் சில உண்மைகள்’’ என்ற தலைப்பில் பெரியாரின் பெருமையை, பித்தலாட்டப் பிரச்சாரம் மூலம் குலைக்க துக்ளக் ஏடு முயன்றுள்ளது.
இந்தி எதிர்ப்பில் பெரியாரின் பங்கு பெரிதாய் ஒன்றும் இல்லை.
என்று பித்தலாட்டப் பிரச்சாரங்களை துக்ளக் செய்துள்ளது.
இந்தி எதிர்ப்புப் போரில் இறுதியில் இணைந்தவரா பெரியார்?
1938இல் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தை ஆரம்பித்தவர்கள் சைவப் பெரியோர்களான தமிழ்ப் பண்டிதர்களே. இதில் ஈ.வெ.ரா.வும் அண்ணாதுரையும் கடைசிக் கட்டத்தில்தான் கலந்து கொண்டனர். 1938இல் ஹிந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தை பெரியார்தான் துவக்கினார் என்பது தவறு.
1937 _ தேர்தலில் சென்னை மாகாணத்தில் காங்கிரஸ் வென்றது. ராஜாஜி, எல்லோரும் ஹிந்தியைக் கட்டாயமாகப் படிக்க வேண்டும் என்று ஒரு சட்டத்தைக் கொண்டு வந்தார். இதை சோமசுந்தர பாரதியார், மறைமலை அடிகள், கி.ஆ.பெ.விஸ்வநாதன் போன்ற சைவத் தமிழ்ப் பெரியவர்கள் எதிர்த்தனர். இதில் பாரதியின் சீடரான பாரதிதாசனும் உண்டு. கி.ஆ.பெ.விஸ்வநாதன், முதல் ஹிந்தி எதிர்ப்பு மாநாட்டை திருச்சியில் நடத்தினார். இப்போது மொழிப் போர் தியாகிகள் என்று கூறப்படுகிற தாளமுத்துவும், நடராஜனும் போலீஸாரால் அடித்துக் கொல்லப்பட்டனர். பின்னர் அதில் பெரியாரும் அண்ணாதுரையும் சேர்ந்தனர்.
1965இல் மாணவர்களின் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தின்போது, ஈ.வெ.ரா. பெரியார் 3.3.1965 ‘விடுதலை’ இதழின் தலையங்கத்தில்...
இந்தி விஷயத்தில் நீதானே எதிர்ப்பு உண்டாக்கினாய். இப்போது இந்திக்கு அடிமையாகி விட்டாயே என்று பலவாறாக எனக்கு வசவுக் கடிதம் (மிரட்டல் கடிதம்) எழுதி வருகிறார்கள். நேரிலும் கேட்டார்கள். எனது நண்பர்கள் பலரும் இதே கருத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். தமிழ் கெட்டு விடுமே என்கிற எண்ணத்தில் நான் இந்தியை எதிர்க்கவில்லை. தமிழ் கெடுவதற்கு, தமிழில் எதுவும் இல்லை. புலவர்களே தமிழைக் கெடுத்து விட்டார்கள் என்று எழுதியுள்ளார் என்கிறது துக்ளக் ஏடு.
மேலே கண்ட இரண்டு செய்திகளும் பித்தலாட்டத்தின் உச்சம். அப்படியானால் உண்மை என்ன?
மாநாடு நடத்தி இந்தியை முதலில் எதிர்த்தது யார்?
1937 ஆகஸ்ட் 27ஆம் நாள் திருச்சி மாவட்டம் துறையூரில் நடைபெற்ற சுயமரியாதை இயக்க மாநாட்டில் தலைமை உரையாற்றிய அண்ணா, தமிழர்கள் தங்கள் மொழியையும் பண்பாட்டையும் பாதுகாக்க, இந்தியை எதிர்த்துப் போராட முன்வருமாறு கேட்டுக் கொண்டார்.
ஆனால், திருச்சியில் நாவலர் சோமசுந்தர பாரதியார் தலைமையில் நடைபெற்ற இந்தி எதிர்ப்பு மாநாடு 1937 திசம்பர் 26ஆம் நாள்.
இதில் சுயமரியாதை இயக்கம் நடத்திய மாநாடுதான் முதலில் நடந்தது. அதன்பின் 4 மாதங்கள் கழித்து திருச்சி மாநாடு நடைபெறுகிறது. அது மட்டுமல்ல; திருச்சி மாநாட்டில் பெரியார் கலந்துகொண்டு, இந்தியைத் தமிழ்நாட்டில் நுழையவிட மாட்டோம் என்று முழங்கினார்.
அது மட்டுமல்ல; இந்த இரண்டு மாநாடுகளுக்கும் இடையில் 1937 செப்டம்பர் 5ஆம் நாள் சென்னையில் நாவலர் சோமசுந்தர பாரதியார் தலைமையில் நடைபெற்ற கூட்டத்தில் இந்தி எதிர்ப்புக்கான காரணங்களை விளக்கி அண்ணாதான் பேசினார்.
1938 ஆகஸ்ட் முதல் நாள், சீருடை அணிந்த 100 தொண்டர்களைக் கொண்ட இந்தி எதிர்ப்புத் தமிழர் படை, தளபதி கே.வி.அழகிரிசாமி, மூவலூர் மூதாட்டி இராமாமிர்த்தத்தம்மாள், அய்.குமாரசாமி பிள்ளை ஆகியோர் தலைமையில், திருச்சி_உறையூரிலிருந்து புறப்பட்டு சென்னை நோக்கி அணிவகுத்துச் செல்லத் தொடங்கியது. ஏறத்தாழ 400 கி.மீ தொலைவை 234 ஊர்களின் வழியே 42 நாள்களில் நடந்தே கடந்து வந்த இந்தத் தமிழர் படை, வழியில் 82 இடங்களில் கூட்டங்கள் நடத்தித் தமிழ் மொழியையும் பண்பாட்டையும் காக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை விளக்கிய வண்ணம் செப்டம்பர் 11ஆம் நாள் சென்னை வந்தடைந்தது. தமிழர் படைக்குத் திருவல்லிக்கேணி கடற்கரையில் ஆரவாரமான வரவேற்பு அளிக்கப்பட்டது. அங்கு மறைமலையடிகள் தலைமையில் நடைபெற்ற கூட்டத்தில் பெரியார் இந்தியை எதிர்த்து முழங்கினார்.
செப்டம்பர் 16ஆம் நாள் சென்னை ஜார்ஜ் நகரில் (George Town) இருந்த இந்து தியாலாஜிகல் உயர்நிலைப் பள்ளி முன்பு நடைபெற்ற மறியலில் தமிழர் படைத் தொண்டர்கள் நாற்பது பேர் கலந்து கொண்டனர். அவர்கள் அனைவரும் கைது செய்யப்பட்டு ஆறு மாதங்கள் கடுங்காவல் சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்பட்டனர்.
சென்னை மாநிலத்தில் உள்ள பல நகரங்களிலும் பல்வேறு நாள்களில் இந்தி எதிர்ப்பு ஊர்வலங்கள் நடைபெற்றன. அக்காலத்தில் தஞ்சை மாவட்டம் திருவாரூரில் 14 வயதுச் சிறுவனாகப் பள்ளியில் படித்துக் கொண்டிருந்த மு.கருணாநிதி, கையில் தமிழ்க் கொடியை ஏந்தி, இந்தி எதிர்ப்பு முழக்கங்களை எழுப்பிய வண்ணம், தன்னுடைய பள்ளித் தோழர்களுடன் சேர்ந்து இந்தி எதிர்ப்பு ஊர்வலம் நடத்தினார். அதனால், மறுநாள் அவர் வகுப்புக்கு வந்த இந்தி ஆசிரியரிடம் அடிவாங்க நேரிட்டது. 1938 சூன் 10ஆம் நாள் சென்னை _ கதீட்ரல் சாலையில் நடைபெற்ற இந்தி எதிர்ப்புக் கூட்டத்தில், அரசின் ஆணைகளை மீறுமாறு மக்களைத் தூண்டிப் பேசினார் என்று குற்றம் சாட்டப்பட்டு, அண்ணா செப்டம்பர் 21ஆம் நாள் கைது செய்யப்பட்டார். அய்ந்து நாள்கள் நீதிமன்ற விசாரணைக்குப் பின், அவருக்கு நான்கு மாதங்கள் சிறைத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது.
(தொடரும்)
- உண்மை இதழ், ஜனவரி, 16 -31 .2021
சென்ற இதழின் தொடர்ச்சி
அது மட்டுமல்ல, நவம்பர் 13ஆம் நாள் சென்னையில் மறைமலையடிகள் மகள் நீலாம்பிகை தலைமையில் தமிழகப் பெண்கள் மாநாடு நடைபெற்றது. மீனாம்பாள் சிவராசன் தமிழ்க் கொடியை ஏற்றினார். நாராயணி அம்மையார் மாநாட்டைத் தொடங்கி வைத்தார். இம்மாநாடு ஈ.வெ.ராமசாமியின் தொண்டினைப் பாராட்டி அவருக்குப் ‘பெரியார்’ என்று பட்டம் வழங்கிச் சிறப்பித்தது. இந்தித் திணிப்பைக் கண்டித்தும், தமிழ் மொழி காக்கும் போராட்டத்தில் கலந்து கொண்டு சிறை புகுந்த தலைவர்களுக்கும் தொண்டர்களுக்கும் பாராட்டுகள் தெரிவித்தும் தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன. மறுநாள் டாக்டர் தருமாம்பாள், மூவலூர் இராமாமிர்த்தத்தம்மாள், மலர்முகத்தம்மையார், பட்டம்மாள், மூன்று வயதேயான மகள் மங்கையர்க்கரசி மற்றும் ஒரு வயதேயான மகன் நச்சினார்க்கினியனுடன் சீதம்மாள் ஆகியோர் இந்து தியாலாஜிகல் உயர்நிலைப் பள்ளி முன்பு நடைபெற்ற மறியலில் கலந்து கொண்டனர். அவர்கள் அனைவரும் கைது செய்யப்பட்டு ஆறு வாரங்கள் சிறைத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டனர். அவர்களைத் தொடர்ந்து ஏராளமான மகளிர் மறியலில் கலந்துகொண்டு சிறை புகுந்தனர். என்.வி.நடராசனின் துணைவியார் புவனேசுவரி இரண்டு வயதேயான மகன் சோமசுந்தரத்துடன் மறியலில் கலந்துகொண்டார். அவர் கைது செய்யப்பட்டு ஆறு மாதங்கள் சிறைத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டார். அந்த இரண்டு வயதுக் குழந்தை சோமசுந்தரம் (என்.வி.என்.சோமு) பிற்காலத்தில் தி.மு.க.வின் முன்னணித் தலைவர்களில் ஒருவராகவும், மய்ய அமைச்சராகவும் ஆனார் என்பது இங்குக் குறிப்பிடத்தக்கதாகும். மொத்தம் 73 பெண்களும் 32 குழந்தைகளும் கைது செய்யப்பட்டனர்.
தமிழகப் பெண்கள் மாநாட்டில் ஆற்றிய சொற்பொழிவுக்காகப் பெரியார் மீது இ.பி.கோ.117ஆவது பிரிவின் கீழும், குற்றவியல் திருத்தச் சட்டம் பிரிவு 7(1)இன் கீழும் குற்றம் சுமத்தப்பட்டது. 1938 திசம்பர் 5ஆம் நாள் வழக்கை விசாரித்த நீதிபதி, மறுநாள் பெரியாருக்கு ஒன்றரை ஆண்டுகள் கடுங்காவல் தண்டனை அளித்துத் தீர்ப்பு வழங்கினார். பெரியாருக்கு அளிக்கப்பட்ட இந்தத் தண்டனையைக் கேள்வியுற்ற ஆளுநர் மிகவும் வருத்தப்பட்டதுடன், அவருக்கு அளிக்கப்பட்ட கடுங்காவல் தண்டனையை சாதாரண தண்டனையாக மாற்றியும், அவருக்குச் சிறையில் முதல் வகுப்பு வழங்கியும் ஆணை பிறப்பித்தார்.
இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டச் செய்திகளை வெளியிட்ட இதழ்கள் மீதும் காங்கிரசு அரசு கடும் நடவடிக்கை எடுக்கத் தொடங்கியது. ‘விடுதலை’ இதழ் வெளியீட்டாளர் ஈ.வெ.கிருட்டினசாமி, ஆசிரியர் முத்துச்சாமி ஆகியோர் அக்டோபர் 7ஆம் நாள் கைது செய்யப்பட்டு ஆறு மாதங்கள் சிறை தண்டனை விதிக்கப்பட்டனர். மேலும் ‘விடுதலை’, ‘குடிஅரசு’, ‘பகுத்தறிவு’ ஆகிய இதழ்கள் கூடுதல் வைப்புக் கட்டணம் உரூ.1000/_ செலுத்த வேண்டுமென்று 1938 ஜனவரி 4ஆம் நாள் ஆணை பிறப்பிக்கப்பட்டது.
இப்படியாக, பெரியாரும் திராவிட இயக்கத் தொண்டர்களும் நடத்திய இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டங்களும் தியாகங்களும் ஏராளம் ஏராளம். உண்மை இப்படியிருக்க, இந்தப் பார்ப்பன ஏடு(துக்ளக்) பெரியாரும் அண்ணாவும் இந்தி எதிர்ப்பு போராட்டங்களில் ஓடி ஒட்டிக் கொண்டார்கள் என்கிறது. இதைவிட பித்தலாட்டம் வேறு உண்டா?
அடுத்து, 3.3.1965 ‘விடுதலை’ தலையங்கத்தில் பெரியார் எழுதியதில் ஒரு பகுதியைத் துண்டாக எடுத்துப் போட்டு, இந்தி எதிர்ப்பில் பெரியாருக்கு அக்கறையில்லை என்பது போல காட்டியுள்ளது. ஆனால், தலையங்கத்தில் பெரியார் உண்மையில் எழுதியது என்ன?
“இன்றைக்கும் நான் இந்தியை எதிர்க்கிறேன். ஆனால், தமிழ் கெட்டுவிடுமே என்கின்ற எண்ணத்தில் நான் இந்தியை எதிர்க்கவில்லை. தமிழ் கெடுவதற்கு தமிழில் எதுவும் மீதி இல்லை. புலவர்களே தமிழைக் கெடுத்துவிட்டார்கள். மற்றபடி தமிழ் கெடுவதற்கு சில புராணங்கள் அதுவும் பார்ப்பனர் நலனுக்கு பார்ப்பனர் சமய - தர்ம - கலாசார _ ஆத்மார்த்த ஆஸ்திகத்திற்கு ஆகவே உண்டாக்கப்பட்ட தத்துவங்களை வடமொழியில் இருந்து தமிழாக்கம் செய்த பாரதம், இராமாயணம், கந்தபுராணம், பெரிய புராணம், திருவிளையாடல் புராணம், சிலப்பதிகாரம் முதலிய குப்பை கூளங்கள் தான் இனி கெட்டால் கெடலாமே ஒழிய, பகுத்தறிவு விஞ்ஞானம் புதிய நாகரிக வளர்ச்சி வகைகளுக்கேற்றவை தமிழில் எதுவும் இல்லை, கெடப்போகிறதில்லை.
பழைய அரசர்கள் தமிழைக் காத்தார்கள் என்றால், என்ன அருத்தம்? புலவர்கள் புலமை வளர்த்தார்கள் என்பதுதான் பொருள். சமயாச்சாரிகள் தமிழைக் காத்தார்கள் என்றால் என்ன பொருள்? மத மூடநம்பிக்கை குப்பை கூளங்களையும் மாசு பட்டுக் கிடந்த முட்டாள்தனமான கடவுள்களையும் புளிபோட்டு விளக்கி பிரகாசமாக்கினார்கள் என்பது தவிர, வேறு என்ன கருத்து காண முடியும்?
ஆனதினால் நான் தமிழ் கெட்டுவிடுமே என்று இந்தியை எதிர்க்கவில்லை. மற்றெதற்கென்றால் ஆங்கிலமே அரசியல் மொழியாக, சரித்திர மொழியாக, விஞ்ஞான மொழியாக, தொழில் மொழியாக, இயந்திர சாதன மொழியாக, பெரியோர்கள், அறிஞர்கள், விஞ்ஞானகர்த்தாக்கள் வாழ்க்கைச் சரித்திர மொழியாக, சட்டமொழியாக, சம்பிரதாய மொழியாக ஆகவேண்டும் என்பதற்காகவே இந்தியை எதிர்க்கிறேன்.
ஆச்சாரியார் நோக்கம் - தமிழர் கல்வியை ஒழிப்பதே!
பதவி கிடைத்தபோதெல்லாம் ஆச்சாரியார் இந்தியைப் புகுத்துவதையே முக்கிய கொள்கையாகவும், தமிழர் படிப்பை ஒழிப்பதையே இன்றியமையாத கொள்கையாகவும் கொண்டு ஆட்சி செலுத்தவில்லையா?
1938இல் இந்தியை கட்டாயமாகப் புகுத்தினார். கவர்னர் ஜெனரலாக இருக்கும்போது இந்தியை ஆட்சி மொழியாக்கினார்; மற்றும் மத்திய அரசாங்க மந்திரியாக இருக்கும்போது இந்தி படித்தவனுக்குத்தான் உத்யோகம் என்று உத்தரவு போட்டார். உத்யோகம் போனபின்பு தமிழ்நாட்டில் இங்கிலீஷ் ஆட்சி மொழியாக இருக்க வேண்டும் என்கிற சாக்கில் தமிழ்மக்கள் நட்பைக் கொண்டார்.
இந்தி திணிக்க இடந்தர மாட்டோம்!
இந்தி நம் மீது திணிக்கப்படுமானால் அதை ஒழிக்க இந்த நாட்டில் மருந்து நம் கையில்தான் இருக்கிறது; அதை இப்போது வீணாக்கிக் கொள்ளக்கூடாது. இந்தியைப் புகுத்தினவர்கள் அரசியலுக்காகப் புகுத்தவில்லை; கலாச்சார மாற்றத்திற்காகவே இன உணர்ச்சியை மறக்கடிப்பதற்காகவே புகுத்தினார்கள்; காந்தியின் கருத்தும், ஆச்சாரியாரின் கருத்தும், வெறியர்களின் கருத்தும் இதுவேயாகும்.
ஆதலால், இந்தி விஷயத்தில் நான் - திராவிடர் கழகம் அசமந்தமாக இருப்பதாக யாராவது கருதினால் அது தவறான கருத்தாகும்.
காமராஜர் ஆட்சியே கஷ்டங்களைப் பரிகரிக்கவல்லது
நான் சுமார் இரண்டாண்டுக்கு முன்னாலேயே பொதுமக்களுக்கு என் கருத்தைத் தெரிவித்திருக்கிறேன். அதாவது,
காமராஜர் ஆட்சி அவசியமா? இந்தி ஒழிய வேண்டியது அவசியமா? என்று என்னை யாராவது கேட்டால் காமராஜர் ஆட்சிதான் அவசியம் என்று பலமாகச் சொல்வேன். காமராஜர் ஆட்சி நிலைத்தால் இந்தியை மாத்திரமல்ல; மற்றும் அனேக காரியங்களை ஒழித்துக் கட்டலாம்.’’
- இதுவே பெரியார் கூறியது.
இந்தத் தலையங்கத்தில் கடைசி பாராவில், கடைசி வரியை நீக்கிவிட்டு காமராசர் ஆட்சிதான் அவசியம்! என்பதை மட்டும் எழுதியுள்ளது துக்ளக் ஏடு. இதைவிட மோசடி வேறு உண்டா?
கடைசி வரிதானே முக்கியம்!
“காமராசர் ஆட்சிதான் எனக்கு அவசியம் என்று பலமாகச் சொல்வேன். காமராசர் ஆட்சி நிலைத்தால் இந்தியை மாத்திரமல்ல, மற்ற அனேக காரியங்களை ஒழித்து விடலாம்’’ என்று பெரியார் எழுதினார். அப்படியென்றால் அதன் பொருள் என்ன? காமராசர் ஆட்சி மூலம் இந்தியை ஒழிப்பேன் என்பது தானே? கடைசி வரியை நீக்கிவிட்டு இந்தி ஒழிப்பில் பெரியாருக்கு அக்கறையில்லையென்பது பித்தலாட்டமல்லவா?
(தொடரும்)
- உண்மை இதழ், , 1-15.2.2021
Tuesday, 23 February 2021
ஆதிக்கம் அழிக்கும் அணுசக்தி பெரியார்
தந்தை பெரியார் என்றால் மனிதநேயர் என்றே பொருள். மனிதத்தின் மறுபெயர் பெரியார் என்றால் அது மிகச் சரியான கணிப்பாகும்.
மனிதநேயம் என்பது தன்னைப்போலவே பிறரையும் எண்ணுவது. தனக்குள்ள உணர்வுகள் பிறருக்கும் உண்டு என்று உணர்வது. இந்த உணர்வு இருந்தால் மட்டும் போதாது. அதற்கேற்ப நடக்க வேண்டும்; பிறரை நடத்த வேண்டும்.
தந்தை பெரியார் எதிர்ப்பது, ஏற்பது, ஒழிப்பது, ஒதுக்குவது, போராடுவது, கருத்துரைப்பது எல்லாமும் மனிதநேய அடிப்படையிலேதான்.
மனிதநேயம் உள்ளவர் எவரும் ஆதிக்கத்தை எதிர்ப்பர், ஒழிப்பர். ஆதிக்கம் என்பது பலவகையில் மற்றவர் மீது செலுத்தப்படுகிறது. முதலாளி தொழிலாளி மீது; பணக்காரன் ஏழை மீது; ஆண்கள் பெண்கள் மீது; வலியவன் எளியவன் மீது; பெரும்பான்மை சிறுபான்மை மீது; உயர்ஜாதி கீழ்ஜாதி மீது; அதிகாரம் உள்ளவன் இல்லாதவன் மீது; கற்றவன் கல்லாதவன் மீது இப்படிப் பல விதங்களில் ஆதிக்கம் செலுத்தப்படுகிறது.
மனிதநேயம் உள்ள எவரும் இப்படி ஆதிக்கங்கள் செலுத்தப்படுவதைக் கண்டு கொதித்தெழுவர். அப்படி ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் பலர் கொதித்தெழுந்து போராடியதன் விளைவாகத்தான் உலகில் ஆதிக்கத்தின் கொடுமை, கடுமை ஓரளவிற்குக் கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. பிரெஞ்சுப் புரட்சி, ரஷ்யப் புரட்சி என்ற பலவும் ஆதிக்க ஒழிப்புக்கு நடத்தப்பட்டவையே ஆகும்.
ரஷ்யப் புரட்சி நிகழ்த்தப்பட்ட அதே காலகட்டத்தில் இந்தியாவில் ஆதிக்கவாதிகளுக்கு எதிரான தனது போராட்டத்தைத் தொடங்கியவர் தந்தை பெரியார்.
உலகில் நடத்தப்பட்ட புரட்சிகள் எல்லாம் முதலாளி_தொழிலாளி, ஆட்சியாளர்_குடிமக்கள் எதிர்எதிர் நின்று நடத்தப்பட்டவை. பாதிக்கப்பட்டவர்கள் ஆதிக்கவாதிகளுக்கு எதிராய் புரட்சிகளைச் செய்து, ஆதிக்கவாதிகளை அழித்து ஆதிக்கம் தகர்த்தனர்.
ஆனால், இந்தியாவில் தந்தை பெரியார் நடத்திய ஆதிக்க எதிர்ப்பு என்பது வேறுபட்டது.
இங்கு பொருளாதாரக் காரணங்களைக் காட்டிலும் சமுதாயக் காரணங்களுக்கான ஆதிக்க எதிர்ப்பு நிகழ்த்த வேண்டியது கட்டாயமாக இருந்தது. இது உலகில் வேறு எங்கும் இல்லாத நிலை.
அது மட்டுமல்ல; உலகில் பொதுவாக பெரும்பான்மை சிறுபான்மை மீது ஆதிக்கம் செலுத்தும், மண்ணுக்குச் சொந்தக்காரன் வந்தேறிகள் மீது ஆதிக்கம் செலுத்துவான். ஆனால், இந்தியாவில், மிகச் சிறுபான்மை இனம் மிகப் பெரும்பான்மை இனத்தின் மீது ஆதிக்கம் செலுத்தும் விந்தை நிலை. அதிலும் குறிப்பாக வந்தேறிகள் சொந்த மண்ணின் மக்கள்மீது ஆதிக்கம் செலுத்தும் அவல நிலை.
பொதுவுடைமைச் சிந்தனையாளர்கள் எல்லாம் பொருளாதார ஆதிக்கவாதிகளை எதிர்ப்பதில் முனைந்து நின்றனர். காங்கிரசார் ஆங்கில _ அந்நிய _ ஆட்சியின் _ ஆதிக்கத்தை அகற்றுவதில் அணிவகுத்தனர்.
ஆனால், தந்தை பெரியார் ஒருவர்தான் இந்தியாவின் ஆதிக்க ஒழிப்பு என்பது பார்ப்பன ஆதிக்க ஒழிப்புதான் முதன்மையாக ஒழிக்கப்பட வேண்டியது என்றார். பார்ப்பன ஆதிக்கம் என்பது _ கடவுள், விதி, மதம், சாஸ்திரம், முதலாளித்துவம், ஆணாதிக்கம், ஜாதி ஆதிக்கம் இவற்றின் அடிப்படையில் அமைந்தது. எனவே, பார்ப்பன ஆதிக்கத்தை ஒழித்தால் இவை அனைத்தும் ஒழிக்கப்பட்டுவிடும். பார்ப்பன ஆதிக்கத்தின் அடிப்படைகளான கடவுள், மதம், சாஸ்திரம் ஒழிக்கப்படாமல் பொருளாதார சமத்துவத்தையும், ஆண்_பெண் சமத்துவத்தையும் அடைய முடியாது என்பதைத் துல்லியமாக அறிந்து அதனடிப்படையில் தன் போராட்டங்களை, பிரச்சாரங்களை, எதிர்ப்புகளைச் செய்தார்.
ஆண்_பெண் சமத்துவத்தை மதமும் சாஸ்திரமும் எதிர்க்கின்றன. முதலாளி ஆதிக்கத்தை _ ஏழை பணக்காரன் வேறுபாட்டை கடவுள் கோட்பாடு ஆதரிக்கிறது. ஒடுக்கப்பட்ட மக்களிடம் எழுச்சி ஏற்படாமல் விதி நம்பிக்கை தடுக்கிறது என்கிற உண்மைகளை தத்துவார்த்தமாகவும், அறிவு பூர்வமாகவும் அறிந்து ஆதிக்க ஒழிப்பு நடவடிக்கைகளை தந்தை பெரியார் மேற்கொண்டார்.
தந்தை பெரியாரின் அணுகுமுறை எவ்வளவு ஏற்புடையது என்பதை இன்றைக்கு நம்மால் தெளிவாக உணர முடிகிறது. மத்தியில் பார்ப்பன பா.ஜ.க. ஆட்சி பெரும்பான்மை பலத்துடன் வந்ததும் பார்ப்பன ஆதிக்கம் கட்டவிழ்த்து உச்சநிலைக்குச் சென்றுள்ளது. பழைய சனாதன நடைமுறைகள் ஒவ்வொன்றாகத் திணிக்கப்படுகின்றன. தாழ்த்தப்பட்டவர்கள் ஒதுக்கப்பட்டு உரிமைகள் பறிக்கப்படுகின்றன. கார்ப்பரேட் முதலாளிகளின் ஆதிக்கம் மேலோங்கி அடித்தட்டு மக்கள் வாட்டி வதைக்கப்படுகின்றனர்.
சமஸ்கிருதம் திணிக்கப்பட்டு தாய்மொழி புறக்கணிக்கப் படுகிறது. மேல்ஜாதிக் கொடுமைகள் மீண்டும் தலை தூக்குகின்றன. மத மறுப்பு மணங்கள் தடை செய்யப்படுகின்றன. இடஒதுக்கீடு பறிக்கப்பட்டு, உயர் ஜாதி ஆதிக்கம் அதிகரித்து வருகிறது. சமூக நீதிக்கு சவக்குழி வெட்டப்படுகிறது. கல்வி உரிமை சிறுகச் சிறுக தடுக்கப்படுகிறது; பறிக்கப்படுகிறது.
ஆக, பார்ப்பன ஆதிக்கம் வந்தால் இவையெல்லாம் நடக்கும். எனவே, ஆதிக்கம் அழிக்கப்பட பார்ப்பன ஆதிக்க ஒழிப்பே சரியான வழி என்பது இப்போது உறுதி செய்யப்பட்டுள்ளது மட்டுமல்லாமல், தந்தை பெரியாரின் ஆதிக்க அழிப்பு முறையே ஏற்புடையது என்பது இப்போது இந்தியா முழுமையும் ஏற்கப்படுகிறது.
ஜாதியின் வேர்களைந்த சமத்துவப் பெரியார்
உலகில் எங்கும் இல்லா பிறவி பேதம் ஜாதி! காரணம் ஆரியப் பார்ப்பனர்கள் தங்கள் மேன்மைக்கும் ஆதிக்கத்திற்கும், தன்னலத்திற்கும் திட்டமிட்டு உருவாக்கியது ஜாதியென்பதால் இது உலகில் வேறு நாடுகளில் இல்லை.
சிறுபான்மை கூட்டமான ஆரியப் பார்ப்பனர்கள், மண்ணின் மக்களான தமிழர்களின் ஒற்றுமையையும் பெரும் திரளையும் சிதைப்பதற்காகவும், தங்களை உயர்ந்தவர்களாகவும், மற்றவர்களை இழிமக்களாகக் காட்டுவதற்காகவும், தங்கள் ஜாதி மேன்மையின் மூலம் ஆதிக்கம் செலுத்துவதற்காகவும் ஜாதிப்படிநிலைகளை உருவாக்கினர். தாங்கள் உருவாக்கிய ஜாதிப் படி நிலைகள் என்றென்றும் நிலைக்க வேண்டும் என்பதற்காக ஜாதியை கடவுளோடு தொடர்புப்படுத்தி, ஜாதியைக் கட்டமைக்க காலந்தோறும் பின்பற்றப்பட சாஸ்திரங்களை, ஸ்மிருதிகளை உருவாக்கினர்.
ஜாதிக் கட்டமைப்பின்படி தாங்களே உயர்ந்தவர்கள், வணங்கத் தக்கவர்கள், மற்றவர்களெல்லாம் தங்களுக்குக் கீழானவர்கள், தீண்டத் தகாதவர்கள். தாங்களே கடவுளை நெருங்கவும், தொடவும், பூஜை செய்யவும் தகுதியுடையவர்கள்; மற்றவர்கள் கடவுளைத் தீண்டவோ பூஜைசெய்யவோ தகுதியற்றவர்கள். தங்கள் மொழி சமஸ்கிருதமே கடவுளை வணங்குவதற்கு, போற்றுதற்குரிய தெய்வமொழி; மற்ற மொழிகளெல்லாம் நீச மொழிகள். தாங்கள் மட்டுமே கற்க வேண்டும்; மற்ற ஜாதியினர் கற்கக்கூடாது, பார்ப்பனர்களுக்குப் பணிவிடை செய்வதே மற்ற ஜாதியினரின் கடமை என்று சாஸ்திரப்படி சட்டம் செய்தனர்.
தங்கள் ஜாதிப் பிரிவையும், அதில் உள்ள சட்டங்களையும் தவறாது பின்பற்ற வேண்டும். மீறினால் கடவுள் தண்டிக்கும் என்று அச்சுறுத்தினர். கடவுள் மீதிருந்த அச்சத்தால் மற்ற மக்கள் ஜாதிய கட்டமைப்பையும், அதன் சட்டதிட்டங்களையும் அப்படியே ஏற்று ஆரியப் பார்ப்பனர்களின் அடிமையாய் வாழ்ந்தனர். கடவுளோடு பார்ப்பனர்கள் நெருங்கியிருந்ததால், பார்ப்பனர்களைக் கண்டு அஞ்சவும் செய்தனர்.
இடையர் (யாதவர்) ஜாதியைச் சேர்ந்த நாங்கள், எங்கள் ஜாதியில் பிறந்த குழந்தைகளை கல்வி கற்க பள்ளிக்கு அனுப்பினால், சரஸ்வதி அவர்களைக் கொன்றுவிடுவாள் என்பதால் எங்கள் ஜாதியினரைப் பெற்றோர் படிக்கவைக்க வில்லை என்று ஆந்திர மாநிலம் உஸ்மானியா பல்கலைக் கழகத்தின் அரசியல் துறைத் தலைவர் காஞ்ச அய்லய்யா அவர்கள் இந்து ஆன்மிகமே பாஸிஸம்தான் என்னும் தனது நூலில் பதிவு செய்துள்ளார்.
ஆரியப் பார்ப்பனர் அல்லாதார் படித்தால், நாக்கை வெட்டவேண்டும்; கல்வியை மனப்பாடம் செய்தால் நெஞ்சைப் பிளக்கவேண்டும்; கல்வியைக் காதால் கேட்டால் காதில் ஈயத்தைக் காய்ச்சி ஊற்ற வேண்டும் என்று சாஸ்திரங்களில் எழுதி அப்படியே அதைச் சட்டமாகவும் செயல்படுத்தினர்.
பிறப்பால் பேதம், உரிமை மறுப்பு, இழிவு என்று பெரும்பான்மை மக்களின் சமூக வாழ்வையே அடிமை வாழ்வாய் ஆக்கிய ஜாதியை அறவே அகற்ற வேண்டும் என்று தந்தை பெரியார் தீவிரமாய்ப் போராடினார். ஜாதியை ஒழிக்க ஜாதிக்கு அடிப்படையான கடவுள், மதம், புராணம், சாஸ்திரம் போன்றவற்றையும் அறவே ஒழிக்க முயன்றார்.
தீண்டாமை ஒழிப்பு என்பது பாதிவேலை தான். ஜாதி ஒழிப்பே முழுமையான பணி. ஜாதி ஒழிந்தால் தீண்டாமை தானே மறையும் என்பதே பெரியார் கொள்கை. அந்த அடிப்படையிலே தான் அவர் ஜாதியை ஒழிக்கப் பாடுபட்டார். ஜாதியை, வர்ணாஸ்ரமத்தை ஆதரித்துக் கொண்டே தீண்டாமை ஒழியவேண்டும் என்றவர்களைக் கடுமையாகக் கண்டித்தார்.
ஜாதி ஒழிய ஜாதி மறுப்பு மணம் ஒன்று தான் வழி. திருமண உறவு மூலம் தான் ஜாதியை ஒழிக்க முடியும், கல்வி, வேலை வாய்ப்பு இவை யெல்லாம் ஜாதியை ஒழிக்கத் துணைசெய்யுமே தவிர, இவற்றால் ஜாதி ஒழியாது என்றார்.
ஆரியப் பார்ப்பன சாஸ்திரப்படி பார்ப்பனர் அல்லாதார் யாராயினும், அவர்கள் இஸ்லாமியராய், கிறித்துவராய் இருப்பினும், இந்துக்களிலே ஆரியப் பார்ப்பனர்கள் அல்லாதவர் எல்லோருமே தீண்டத் தகாதவர்களே! இதில் தாழ்த்தப்பட்டோர் மட்டும் தீண்டத் தகாதவர் என்பது அறியாமை. பார்ப்பனர் கொள்கைப் படியும், நடைமுறைப் படியும், பார்ப்பனர் அல்லாதவர் அனைவரும் தீண்டத்தகாதவர் தாம். கோயில் கருவறைக்குள் செல்லும் போதும், கும்பாபிஷேகம் செய்யும் போதும் இந்த உண்மையை எல்லோரும் தெரிந்து கொள்ளலாம் என்று விளக்கி, தங்களை மேல் ஜாதி என்று பெருமை கொண்டிருக்கின்றவர்களின் அறியாமையை விளக்கினார்.
பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களுக்குப் பாடுபட்டதைக் காட்டிலும், தாழ்த்தப்பட்ட மக்களின் இழிவு நீங்கவும், அவர்கள் ஏற்றம் பெறவும் பெரிதும் பாடுபட்டார். அம்பேத்கருடன் இணைந்து ஜாதி ஒழிப்பிற்குப் போராடினார்.
ஜாதியின் கொடுமையால் நாற்றமெடுத்த மலத்தைவிட மனிதன் கேவலப்படுத்தப் படுகிறான். இது உண்மை. வாய்ப் பேச்சுக்காக நான் சொல்லவில்லை. எப்படியெனில், மல உபாதைக்குச் சென்றவன் அந்த பாகத்தை மட்டும் ஒரு செம்பு தண்ணீரைக் கொண்டு சுத்தம் செய்கிறான். மலத்தைக் காலால் மிதித்து விட்டால் அந்தக் காலை மட்டும் தண்ணீரை விட்டுக் கழுவிவிட்டால் அந்தக் குற்றம் போய்விடுவதாகக் கருதப்படுகிறது.
ஒரு மனிதனை மற்றொரு மனிதன் தொட்டுவிட்டால் அவனைத் தொட்டதால் ஏற்பட்ட தோஷம், தன் உடலை உச்சிமுதல் உள்ளங்கால் வரை நனையக் குளித்தால் ஒழியப் போவதில்லை என்கிறார்கள். ஆகவே, மலத்தைவிட மனிதன் எவ்வளவு கேவலமாக மதிக்கப்படுகிறான் என்பதைப் பாருங்கள். மனிதனை மனிதன் தொடுவதால் ஏற்படும் கெடுதல் என்ன? தோஷமென்ன? எதுவுமில்லை. ஆனால், அது தோஷம் எனப்படுகிறது. ஒருவரை ஒருவர் ஏமாற்றி வாழ்வதற்கே இப்படிக் கூறப்படுகிறது. இதைவிட வேறு இரகசியமில்லை.
(திராவிடன் 05.-10.-1929)
இன்று தீண்டாமை விலக்கு வேலையிலும், ஜாதி வேறுபாடு ஒழிப்பு வேலையிலும் ஈடுபட்டிருப்பவர்களில் 100-க்கு 100பேரும் கீதை, மனுதர்மம், சாத்திரம் ஆகியவற்றை நம்பும், ஆதரிக்கும் மதவாதிகளேயாவார்கள். இவர்கள் எவ்வளவு நாளைக்குப் பாடுபட்டாலும், அடியற்ற ஓட்டைக் குடத்தில் தண்ணீர் இறைப்பது போல் பயனற்றே போகும். ஆகவே, தீண்டாமை ஒழிப்புக்கோ, ஜாதி ஒழிப்புக்கோ நீங்கள் முதலில் உங்கள் மதத்தை ஒழித்தாக வேண்டும். மதத்தை ஒழிக்க உங்களால் முடியவில்லையானால் மதத்தை விட்டு நீங்களாவது விலகியாக வேண்டும். உங்கள் மதம் போகாமல் ஒரு நாளும் உங்களது தீண்டாமைத் தன்மையோ, பறைத் தன்மையோ ஒழியவே ஒழியாது என்பது கல்லுப் போன்ற உறுதி. உதாரணம் வேண்டுமானால், இது வரையில் தீண்டப்படாதவர்களாய் இருந்து, மனிதச் சமூகத்தில் தீண்டக்கூடியவர்களாக ஆன எவரும் தீண்டப்படாதவர்களாய் இருந்தபோது அவர்களின் மீது சுமத்தப்பட்டிருந்த மதத்தை உதறித் தள்ளிவிட்ட பின்புதான் தீண்டத்தக்கவர்கள் ஆகியிருக்கிறார்கள். ஆதலால், மதத்தைக் காப்பாற்றிக் கொண்டு தீண்டாமையை விலக்கி விடலாம் என்று முயற்சித்து ஏமாற்றமடையாதீர்கள்.
(குடிஅரசு 28.07.1935)
மலம் எடுப்பவன் இல்லாவிட்டால் ஊர் நாறிவிடும். துணி வெளுப்பவன் இல்லாவிட்டால் சுத்தமான துணி கட்ட முடியாது. சிரைப்பவன் இல்லாவிட்டால் முகம் தெரியாது. வீடு கட்டுபவன் இல்லாவிட்டால் குடியிருக்க வீடு இருக்காது. நெசவாளி இல்லாவிட்டால் நிர்வாணம்தான். குடியானவன் இல்லாவிட்டால் மக்கள் பட்டினி கிடக்க வேண்டும். இந்த இன்றியமையாத தொழிலாளிகள் இழி ஜாதிகளாம்; நாட்டுக்குப் பயனற்ற பார்ப்பான் மேல் ஜாதியாம்; இது நியாயந்தானா?
(விடுதலை 23.-06.-1962)
உண்மையிலேயே ஜாதியின் பேரால் இந்தத் தொழிலாளி வர்க்கம் என்பது சிருட்டிக்கப்படவில்லை என்று சொல்லப்படுவது உண்மையானால் கக்கூசு எடுக்கிற தொழிலாளி மக்களிலும் நாலு பார்ப்பனர்கள் இருக்க வேண்டுமே. ஆனால் எந்தப் பார்ப்பானாவது கக்கூசு எடுத்ததாக யாராவது கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா? தாழ்த்தப்பட்ட மகன்தானே அந்த வேலையைச் செய்கிறான்!
(விடுதலை 17.-5.-1954)
விடிய விடியத் தெருவில் பன்றியும் கோழியும் என்ன தின்கின்ற தென்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். அவை வீதியில் தாராளமாக வர அனுமதிக்கிறோம். அவற்றைத் தின்பவர்களுக்குத் தீண்டாமை இல்லை. ஆனால், பச்சைப் புல்லையும் பருத்திக் கொட்டையையும் தின்னும் மாட்டைத் தின்பவர்களுக்குத்தானா தீண்டாமை? பன்றி, கோழி, எருமை வரும் இடத்தில் மனிதர் வரத் தடை ஏன்?
(விடுதலை 20.0-5.-1963)
மக்களின் சுயமரியாதைக்காகத்தான், மக்கள் மானத்தோடு வாழ்வதற்காகத்தான் அரசாங்கமும், தேசியமும் வேண்டுமே ஒழிய, மற்றபடி கேவலம் இவை மனிதன் வயிறு வளர்க்க மாத்திரம் வேண்டியது என்றால், அதற்காக எந்த அரசாங்கமும், அரசியலும், தேசியமும் கண்டிப்பாய் வேண்டியதில்லை என்றே சொல்லுவோம்.
(குடிஅரசு 17.02.1929)
போலீசு உத்தியோகங்களைத் தாழ்த்தப் பட்டவர்களுக்கே கொடுக்க வேண்டும். அவர்களை அக்கிரகாரத்தில் குடியிருக்கச் செய்ய வேண்டும். தீண்டாமை பாராட்டாத சிறந்த கிராமங்களுக்குப் பரிசளிக்க வேண்டும். தாழ்த்தப்பட்டவர்களுக்கென்று தனியாகச் சேரி கட்டி அங்கே அவர்கள் குடியேறுவதை மாற்ற வேண்டும். தாழ்த்தப்பட்டவர்களுக்கென்று தனியாக சேரிகள் இருக்ககூடாது.
(95ஆம் ஆண்டு பெரியார் பிறந்தநாள் விடுதலை மலர்)
காரியத்தில் உறுதியாய் நிற்காமல் வாயளவில் தீண்டாமையை ஒழிப்பதாகப் பேசுவதான அயோக்கியத் தனத்தால் ஒருபோதும் நாடு முன்னேற முடியாது. புண்ணில், கண்ணில்பட்டால், அதை (வலியை) உடனே தொலைக்க மருந்து முதலியன போட்டு சிகிச்சை செய்யவில்லையா? (அப்படித்தான் இதுவும்) ஆனால், அது வலிக்கக்கூடாது, எரியக்கூடாது என்று மூடி வைத்துக்கொண்டு வாய்ச்சமாதானம் சொல்வது புழுத்துச் சாவதற்கு வழியாகும்
(குடிஅரசு 17.02.1929)
தாழ்த்தப்பட்ட பிற்படுத்தப்பட்ட, மிருகங்கள்போல் நடத்தப்படுகிற பாட்டாளி, கூலி, ஏழை மக்கள்தான் எனக்கு கண் வலியாய் இருப்பவர்கள். அவர்களைச் சம மனிதர்களாக ஆக்குவதுதான் எனது கண்நோய்க்குப் பரிகாரம். என்று தாழ்த்தப்பட்டோருக்காக பேசியும், எழுதியும், தனது தொண்டினை புரட்சியாகச் செய்தார் பெரியார். அதில் வெற்றியும் பெற்றார். (விடுதலை 15.10.1967)
ஆணாதிக்க ஒழிப்பு
ஆதிக்க ஒழிப்பில் ஜாதி ஒழிப்பு, ஜாதி ஆதிக்க ஒழிப்புக்கு அடுத்ததாக, பெண்ணடிமை ஒழிப்பு, ஆணாதிக்க ஒழிப்புக்கு முன்னுரிமை அளித்தார் பெரியார்.
அதற்கு பெண்கள் முதலில் கல்வி கற்று விழிப்பு பெற வேண்டும். எனவே, பெண்கள் உயர்கல்வி வரை தடையின்றிக் கற்க வேண்டும். தடைகளைத் தகர்க்க வேண்டும் என்றார். பெண்கள் ஆண்களுக்கு நிகராக அனைத்துத் துறைகளிலும் பணியில் சேர வேண்டும் என்றார். வேலைவாய்ப்பில் பெண்களுக்கு 50% அளிக்கப்பட வேண்டும் என்றார். பெண்களுக்கு ஆண்களைப் போலவே சொத்துரிமை அளிக்கப்பட வேண்டும் என்றார். உடை உடுத்துகையில் ஆண்களைப் போலவே வசதியான உடையை அணிய வேண்டும், சண்டைப் பயிற்சி, உடற்பயிற்சி, சிலம்புப் பயிற்சி போன்றவற்றை பெண்கள் மேற்கொள்ள வேண்டும் என்றார்.
திருமணத்தில் பெண்கள் அடிமைப் படுத்தப்படும் நிலையை ஒழிக்க சுயமரியாதைத் திருமணத்தை நடைமுறைப்படுத்தினார். விதவை மணம், மணமுறிவு, மறுமணம் போன்ற உரிமைகள் பெண்களுக்குக் கட்டாயம் அளிக்கப்பட வேண்டும் என்று வற்புறுத்தினார்.
இடஒதுக்கீடு
உயர்ஜாதி ஆதிக்கம் ஒழிக்க, கல்வி வேலைவாய்ப்புகளில் ஒடுக்கப்பட்ட, பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களுக்கு இடஒதுக்கீடு அளிக்கப்பட வண்டும் என்றார். இதற்காக அரசியல் சட்டத்தை முதன்முதலில் திருத்தச் செய்தார்.
நீதித்துறை, மருத்துவம், கல்வி, ஆட்சித்துறை என்று அனைத்துத் துறைகளிலும் அனைத்து ஜாதி மக்களுக்கும் அவர்களின் மக்கள் தொகைக்கேற்ப வாய்ப்பு அளிக்கப்பட வேண்டும் என்று போராடினார்.
வழிபாட்டு உரிமை:
கடவுளை மறுத்துப் பிரச்சாரம் செய்த தந்தை பெரியார், நம்பிக்கையுள்ள மக்களுக்கு வழிபாட்டு உரிமை வேண்டும் என்றார். அனைத்து ஜாதியினரும் அர்ச்சகராக வேண்டும், கருவறையுள் உயிர் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் ஜாதியைப் பறித்து எறிய வேண்டும் என்றார். இதன்மூலம் ஆரியப் பார்ப்பன ஆதிக்கத்தை அகற்ற வேண்டும் என்றார். அதேபோல் சமஸ்கிருத ஆதிக்கத்தையும் எதிர்த்து தாய்மொழியில் வழிபாட்டுரிமை வேண்டும் என்றார்.
உலகிற்கே ஒளிதரும் சுயமரியாதைச் சூரியன் பெரியார்!
தந்தை பெரியார் அவர்களை கடவுள் மறுப்பாளர், ஆரியப் பார்ப்பன எதிர்ப்பாளர் என்ற அளவில் சுருக்கி, குறுக்கிக்காட்டும் செயலைத் தொடர்ந்து செய்து வருகின்றனர் சூழ்ச்சிக்காரர்கள்.
ஆனால், தந்தை பெரியார் அவர்களோ, உலகம் உய்ய உரிய வழிகளைச் சொன்ன ஒப்பற்ற சுயசிந்தனையாளர். அதனால் அவர்தம் மண்டைச் சுரப்பை உலகு தொழும் என்றார் புரட்சிக் கவிஞர் பாரதிதாசன் அவர்கள்.
அவரின் உலகளாவிய சிந்தனைகள் சிலவற்றைத் தொகுத்து நோக்கின், இவ்வுண்மையை எளிதில் அறியலாம்.
உலக நோக்கில் உயரிய சிந்தனைகள் :
மக்கள் உலகம் முழுவதும் ஒன்றுபட வேண்டும். மற்ற உயிர்களுக்குத் தன்னால் கெடுதி இல்லாத வாழ்வு பெற வேண்டும். மனிதனிடத்திலே பொறாமை, வஞ்சகம், துவேசம், கவலை, துக்கம் ஏற்படுவதற்கு இடமில்லாத சாந்தி (அமைதி) வாழ்வுக்கு வகை தேடவேண்டும். இதுதான் எனது ஆசை. (குடிஅரசு 07.08.1938)
நான் உலகமே நாத்திக (பகுத்தறிவு) மயமாக வேண்டும் என்பதற்காகவே உயிர் வாழ்பவன். (விடுதலை, 02.09.1967)
மனிதன், உலகில் தன் சுயமரியாதையை,-தன்மானத்தை உயிருக்குச் சமமாகக் கொள்ளவேண்டும். (விடுதலை, 20.9.1962)
மனிதன் மற்ற மிருகங்களைப்போல் அல்லாமல் மக்களோடு கலந்து ஒரு சமுதாயமாக வாழ்கிறான். சமுதாயப் பிராணியாக வாழும்போது மற்றவர்களுக்கு ஏதாவது தொண்டு செய்துதான் வாழவேண்டும், மற்றவனிடமிருந்து தொண்டைப் பெற்றுத்தான் வாழவேண்டும். மனிதன் எந்தவிதத்திலாவது சமுதாயத்துக்குப் பயன்பட்டுத்தான் தீரவேண்டும். அந்த முறையில் என்னால் சமுதாயத்திற்கு ஏதாவது செய்யக்கூடுமானால் வாழவேண்டும், அதல்லாமல் ஏதோ ஓர் ஆள் சோற்றுக்குக் கேடாக வாழ்வதென்றால் எதற்காக வாழவேண்டும்?
(விடுதலை, 18.10.1957)
உலகத்தில் மனித சமூகம் தொல்லை இல்லாமல் வாழவேண்டுமானால் பிச்சை கொடுப்பதும், பிச்சை எடுப்பதும் சட்ட விரோதமான காரியமாய்க் கருதப்பட வேண்டும். அப்படியானால்தான் மனிதன் சுயமரியாதையோடு வாழமுடியும்.
(குடிஅரசு 21.4.1945)
வலிவுள்ளவனாகவோ, பணக்காரனாகவோ, தந்திரசாலியாகவோ, அயோக்கியனாகவோ இல்லாதவன் வாழ்வதற்கு இந்த உலகத்தில் இடம் இல்லாமல் போய்விட்டது. இவைகளைச் சீர்திருத்த ஒரு காலத்தை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்க வேண்டுமா?
(குடிஅரசு 4.5.1930)
ஆதிக்கப் பயமுறுத்தல் காட்டியதால் எந்தக் காலத்திலும் எந்தச் சீர்திருத்தமும் தடைப்பட்டுப் போனது கிடையாது என்பதை வரலாறு கூறும். சீர்திருத்தங்கள் நடந்துகொண்டுதான் இருக்கும்; மக்களும் சமுதாயச் சீர்திருத்தம் அடைந்துதான் வருவர்.
(விடுதலை, 16.10.1958)
சமூகச் சீர்திருத்தம் என்ற பெயரால் இங்கும் அங்கும் ஏதோ மாறுதல்களைச் செய்வதோ, ஒட்டு வேலை _ - மேல்பூச்சு வேலை _ செய்வதோ பயன்தராது. இன்றையச் சமுதாய அமைப்பையே அடியோடு ஒழித்துவிட்டுப் புதியதொரு சமுதாய அமைப்பை- ஜாதியற்ற, உயர்வு தாழ்வு அற்ற சமுதாய அமைப்பை உருவாக்க வேண்டும். (விடுதலை, 15.5.1962)
உலகில் மனிதன் மற்ற உயிரினங்களைவிடச் சிறந்தவனாகக் கருதப்படுவதற்குக் காரணம், அவன் எல்லையற்ற அறிவுச் சக்தி பெற்றிருப்பதுதான், மற்ற நாட்டு மனிதன் அந்த அறிவைப் பயன்படுத்தி மிக மிக முன்னேறிக்கொண்டு வருகிறான். ஆனால், இந்த நாட்டு மனிதனோ, அந்த அறிவினைப் பயன்படுத்தாத காரணத்தினால் மிக மிகப் பின்னுக்குப் போய்க்கொண்டிருக்கிறான். இங்கு நாம், ஞான பூமியென்று சொல்லிக்கொண்டு, கோயில் குளம் கட்டிக்கொண்டு இருக்கிறோம். அங்கோ அண்டவெளியில் பறந்து உலகையே பிரமிக்கச் செய்கிறார்கள்.
(விடுதலை, 22.5.1961)
இன்றைய உலக நிலை- அதாவது மக்களுக்கு உள்ள தொல்லைகள், துயரங்கள், மக்களை மக்கள் ஏய்த்து வஞ்சித்தல் ஆகியன ஒழித்து, மக்களுக்குச் சாந்தியும் திருப்தியும் ஏற்பட வேண்டுமானால், பொதுவுடைமைத் தத்துவ ஆட்சி ஏற்பட்டே ஆக வேண்டும். இதில் ராஜிக்கு (சமாதானத்துக்கு) இடமே இல்லை. ஆனால், நம் முயற்சியில், பாமர மக்களுக்கு இம்சையும், நாச வேலையும் சிறிதும் இல்லாமல் இருக்க வேண்டும்.
(விடுதலை, 5.5.1950)
நிலம் முழுவதும் ஏராளமாக ஒரு மனிதன் வசம் தேக்கப்பட்டிருக்கக் கூடாது. அனைவருக்கும் அவரவர்கள் அளவுக்குப் பிரித்துக் கொடுக்கும் காலம் வரும். அந்தப்படியான காலத்தை விரைவில் ஏற்படுத்த நம்மால் முடியாவிட்டாலும் நாம் வழிகாட்டிகளாயிருக்க வேண்டும்.
(திராவிட விவசாய தொழிலாளர் கழகம் ஏன்? பக்.16)
கவலையற்ற-பேதமற்ற நிலை ஏற்பட வேண்டுமானால், யாவரும் ஒரு நிலையில் இருக்கத்தக்க சமதர்ம நிலை உருவாக வேண்டும். இந்தச் சமதர்ம நிலை உருவாவதற்கு முதலில் சொத்துரிமையை ஒழித்தாக வேண்டும். உடைமைகள் எல்லாம் பொதுவாக ஆக்கப்பட வேண்டும்.
(பெரியார் ஒரு வாழ்க்கை நெறி, 16)
பாட்டாளிகளின் கவலையும் தொல்லையும் தொலைய வேண்டுமானால், முதலாளித்துவம் என்பது அடியோடு ஒழிந்தே தீர வேண்டும். (விடுதலை, 7.4.1950)
பொது உடைமைக் கொள்கையின் கடைசி லட்சியம் _ உலகம் பூராவும் ஒரு குடும்பம், உலக மக்கள் எல்லோரும் சகோதரர்கள்; -உலகத்தில் உள்ள செல்வம், இன்பம், போக போக்கியம் முதலியவை எல்லாம் அக்குடும்பச் சொத்து;-குடும்ப மக்கள் (உலக மக்கள்) எல்லோருக்கும் அக்குடும்பச் சொத்தில் (உலகச் சொத்தில்) சரி பாகம் என்பதேயாகும்.
(குடிஅரசு 10.9.1933)
ஏழை மக்களுக்கு உதவி செய்வது என்பது, ஏழைத் தன்மையே மனித சமுதாயத்தில் இல்லாதிருக்குமாறு செய்வதேயொழிய, அங்கொருவனுக்கும் இங்கொருவனுக்கும் பிச்சைச் சோறு போட்டுச் சோம்பேறியாக்குவதல்ல.
(விடுதலை, 22.4.1950)
அரசியல் என்பது யார் நம்மை ஆள்வது என்பதைப் பற்றியதல்ல. நமது மக்களுக்கு எந்தமாதிரியான ஆட்சிமுறை இருக்கவேண்டும் என்பதைப் பற்றியதே ஆகும். (குடிஅரசு 26.2.1928)
ஒரு தேசத்தை, அல்லது ஒரு சமூகத்தை ஒருவர் ஆட்சி புரிவது என்பது அந்தத் தேசத்து மக்களின் நன்மைக்காகவே ஒழிய, ஆட்சி புரிவோரின் நன்மைக்காக அல்ல.
மக்களுக்கு நாணயமாக, நடுநிலையாகத் தொண்டாற்றுவதும், தயவு தாட்சண்யம், அனுதாபம், ஆகியவைகளுடன் மக்களிடம் நடந்துகொள்வதும் அதிகாரிகளின் கடமையாகும்.
(விடுதலை, 25.1.1947) என்று அதிகாரிகள் கூட ஆதிக்கப் போக்கின்றி மக்களுக்குப் பணியாற்ற வேண்டுமென்று உணர்த்தியவர் தந்தை பெரியார். ஆதிக்கம் அழிக்க மக்கள் தொண்டாற்ற வருகின்ற இளைஞர்கள் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதையும் கூறியுள்ளார்.
தன்னலமற்ற பொதுத்தொண்டு செய்பவர்கள்-பிரதிபலன் கருதாது உழைக்கக் கூடியவர்கள் எண்ணிக்கை நாட்டில் மேன்மேலும் பெருகவேண்டும். அவர்களின் சீரிய குணங்கள் பொதுமக்களுக்கு வழிகாட்டியாக அமைய வேண்டும். மனிதனாகப் பிறந்தவன் பொதுவாழ்வில் எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டுமென்பதற்கு அவர்களின் வாழ்க்கையே எடுத்துக்காட்டாக இருக்கும்.
(விடுதலை, 17.08.1961)
ஒருவன், தான் விரும்பும் நலன்கள் அனைத்தும் பிறருக்கும் உண்டாகச் செய்வதுதான் நாகரிகம். அதற்கேற்ற வகையில் நமது உழைப்பு பயன்பட வேண்டும்.
(விடுதலை, 04.05.1962)
வாலிபர்களுக்கு வெறும் உற்சாகமும், துணிவும், தியாகபுத்தியும் மாத்திரம் இருந்தால் போதாது; நன்மை தீமையை அறியும் குணமும், சாத்தியம் அசாத்தியம் அறியும் குணமும், ஆய்ந்து ஓய்ந்து பார்க்கும் தன்மையும் இருந்தால்தான் வாலிபர்கள் பொதுவில் பயன்படக்கூடியவர்கள் ஆவார்கள். (குடிஅரசு, 19.1.1936)
இவ்வாறு தந்தை பெரியார் அவர்கள் இந்தியாவில் மட்டுமல்ல, உலகம் முழுமைக்கும் ஆதிக்கம் அழிக்கும் அரியச் சிந்தனைகளைக் கூறியுள்ளார். அவர் வாழ்ந்த காலத்தில் மட்டுமல்ல, இனிவரும் காலங்களுக்கும் அவரது சிந்தனைகள் ஆதிக்கம் அழிக்கும் ஆயுதங்களாகும். எனவே, தந்தை பெரியார் ஆதிக்கம் அழிக்கும் அணுசக்தி ஆவார்.
- உண்மை இதழ், 16 -31 .12 .20
நான் யார்?-தந்தை பெரியார்
உங்கள் சொந்த எதிரியா?
உங்கள் இன எதிரியா?
உங்கள்கொள்கை எதிரியா?
உங்கள்உத்தியோகம், பதவி பற்றிப் பொறாமைப்படுகிறவனா?
அல்லது இந்நாட்டை அந்நியனுக்குக் காட்டிக் கொடுப்பவனா? அப்படிச் செய்தாவது, ஏதாவது பலன் பெறவேண்டும் என்கிற ஆசையிலோ, நிலையிலோ உள்ளவனா? இதுவரை என் பொது வாழ்வின் பயனாக நான் ஏதாவது பலன் பெற்றவனா? அல்லது எனது வாழ்க்கைத் தரத்தையாவது உயர்த்திக் கொண்டவனா?
உண்மையில் நான் பார்ப்பன துவேஷியா?
எந்தப் பார்ப்பனருக்காவது நான் சொந்தத்தில் எதிரியா?
டாக்டர் சி. ராஜகோபாலாச்-சாரியாருக்கு நாளைக்கு கருப்புக் கொடி பிடிக்கச் செய்ய வேண்டியவனாக நான் ஆனாலும் அவரிடத்தில் சொந்தத்தில் சிறிதாவது வெறுப்போ துவேஷமோ அல்லது அன்புக்குறைவோ, மதிப்புக் குறைவோ எனக்கு உண்டு என்று அவராவது, வேறு யாராவது சொல்ல முடியுமா? தவிர, 1911ஆவது வருஷம் வரை நான் மைனர், ஒரு முரடன். 1911இல் என் தகப்பனார் செத்தது முதல், அதாவது 1911 முதல் 1920ஆம் ஆண்டு வரையில் நான்,
1. தேவஸ்தான கமிட்டி பிரசிடெண்ட்
2. ஆனரரி மாஜிஸ்டிரேட்
3. கோ-ஆப்ரேடிவ் அர்பன் பாங்கி செக்ரட்டரி
4. தாலுகா போர்டு மெம்பர்
5. ஜில்லா போர்டு மெம்பர்
6. 1914இல் ஈரோட்டில் நடந்த கோவை ஜில்லா காங்கிரஸ் கான்பிரன்சுக்கு செக்ரட்டரி
7. ஆனரரி வார் ரிக்ரூட்டிங் ஆபீசர்
8. மகாஜன ஸ்கூல் செக்ரட்டரி
9. ஈரோடு ரீடிங் ரூம் செக்ரட்டரி
10. ஈரோடு முனிசிபல் வாட்டர் ஸ்கீம் செக்ரட்டரி
11. வார்கமிட்டி செக்ரட்டரி
12. வார்பண்ட் கலெக்ஷன் கமிட்டி பிரசிடெண்ட்
13. ஓல்ட் பாய்ஸ் அசோசியேஷன் பிரசிடெண்ட்
14. எஸ்.அய்.சேம்பர் ஆப் காமர்ஸ் சப் கமிட்டி மெம்பர்
15. வருஷம், 900ரூ. இன்கம் டாக்ஸ் (1920இல்) அந்தக் காலத்தில் கொடுத்து வந்த வியாபாரி.
16. கடைசியாக முனிசிபல் சேர்மன் ஆகவும் இருந்தவன்.
17. ஈரோடு வாட்டர் வர்க்ஸ் வேலை முடிந்து திறப்பு விழா ஆற்றியதற்கு சர்க்காரில் எனக்கு சர்.பி. ராஜகோபாலாச்சாரியார் சிபாரிசு செய்த ராவ்பகதூர் பட்டத்தை மறுத்துவிட்டு, காங்கிரஸ் சேவைக்கு ஆக என்று இவ்வளவு பதவிகளையும் ராஜினாமா கொடுத்து, சிலவற்றை ஏற்க மறுத்து, சன்யாசி வேஷம் கொண்டு ஆச்சாரியார், வரதராஜுலு நாயுடு விருப்பப்படி காங்கிரசில் சேர்ந்தவன்.
18. இவைகளை ராஜினாமா கொடுத்தபிறகு கூட சர்க்கார் இன்கம் டாக்ஸ் -_ அப்பீல் கமிட்டி மெம்பராக எண்ணை வித்து, கயிறு வியாபாரிகள் அப்பீலுக்கு தனி அப்பீல் அதிகாரியாக நியமித்தார்கள். இதற்கு தினம் 100 ரூபா. படி _- 1லு முதல் வகுப்புப் படி.
19. காங்கிரசுக்கு வந்த உடனே தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் கமிட்டி காரியதரிசியானவன்.
20. அடுத்த ஆண்டு தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் கமிட்டித் தலைவன் ஆனவன்.
21. தமிழ்நாடு காதி, வஸ்திராலய பவுண்டர் (துவக்கியவன்) ஆகவும், 5 வருசத்துக்குத் தலைவனாகவும் தெரிந்தெடுக்கப்பட்டு தமிழ்நாட்டில் சுமார் 40 கதர் கடையும், 30 ஆயிரம் முதல் 1,00,000 ரூ. வரை மாதம் கதர் உற்பத்தியும் செய்யும்படி ஏற்பாடு செய்தவன்.
22. 1924இல் நான் பார்ப்பனியம் _ -பார்ப்பன ஆட்சி பிடிக்காமல் காங்கிரசிலிருந்து வெளியேறி 1926 முதல் 1936 வரை ஜஸ்டிஸ் மந்திரிகள் நண்பனாக இருந்தவன். அக்கட்சிக்கும் சுயமரியாதை இயக்கத்துக்கும் பாடுபட்டவன்.
23. இவ்வளவு சம்பந்தத்திலும், ஏற்பாட்டிலும் யாரிடமிருந்தாவது ஒரு சின்னக்காசு வரும்படியோ, பட்டமோ எனக்காவது, எனக்கு வேண்டியவர்களுக்காவது, என் குடும்பத்துக்-காவது ஒரு சிபாரிசோ, பதவி லாபமோ ஏதாவது பெற்றவனா? ஆசைப்பட்டவனா?
24. நான் காங்கிரசிலிருந்து வெளியேறிய பின்பும்கூட காங்கிரஸ் நிர்மாணத் திட்டத்தில் கதரைத் தவிர மற்றவைகளுக்கு ஆக உழைத்தவனே தவிர, எதையாவது எதிர்த்தவனா?
25. இந்தி விஷயத்திலும்கூட இந்தி பள்ளிக்கூடம் தென் இந்தியாவில் 1922இல் முதன்முதல் துவக்கத்திற்கு இலவச இடம், 15 மாணவர்களுக்கு இலவச சாப்பாடு கொடுத்து வந்ததோடு, அதன் பண்டுக்கும் உதவி செய்து பெருந்தொகை வசூலித்துக் கொடுத்து உதவி செய்தவன்.
26. அன்றியும் காங்கிரஸ் திட்டத்தில் பார்ப்பன ஆதிக்கம் தவிர, மற்றபடி நான் எதற்கு விரோதி?
27. இன்றுதானாகட்டும், எனது அரசியல் கொள்கை என்பதுகூட திராவிடநாடு வடநாட்டான் ஆதிக்கத்தில் இருந்து அரசியலிலும், பொருளாதாரத்திலும் பிரிந்து பர்மா, சிலோன் போல ஒரு தனி சுதந்திர நாடாக இருக்க வேண்டும் என்பதைத் தவிர, மற்றபடி காங்கிரஸ் அரசியல் கொள்கையில் திட்டத்தில் நான் எதற்கு விரோதி?
28. இந்தத் திட்டத்திலும் என்னிடம் ஏதாவது இரகசியமுறை இருக்கிறதா?
29. திராவிட நாடு தனியாய் பிரிந்தால் மந்திரிமார்களே! பெரிய அரசியல்வாதிகளே!! திராவிட நாட்டுக்கு என்ன கெடுதி ஏற்படக் கூடும்? என்று இதுவரை நீங்களாவது சொன்னீர்களா?
இவை நிற்க, இனி எனது சமுதாயத் திட்டம் தானாகட்டும், வருணாசிரம தர்மமுறை ஒழிய வேண்டுமென்பதும், பார்ப்பன சமுதாயத்துக்கு எந்தத் துறையிலும் அவர்கள் எண்ணிக்கைக்கு மேற்பட்ட பங்கும், எண்ணிக்கைக்கு மேற்பட்ட உரிமையும், சராசரி வாழ்க்கை முறைக்கு மேற்பட்ட தன்மையும் இருக்கும்படியான எவ்வித நடப்பும் வசதியும், சலுகையும் இருக்கக் கூடாது என்பது தானே?
சமுதாயத்தில் தாழ்த்தப்பட்டு, பிற்படுத்தப் பட்டு இருக்கும் திராவிட மக்களுக்குத் தனிச் சலுகை கொடுத்து கூடியவரையில் சம சமுதாயமாக்கப்பட வேண்டுமென்பதும் தானே?
சமயத் துறையில் புராணக் கடவுள்கள் பிரசாரமும், விக்கிரக ஆராதனையும் அனுமதிக்கக் கூடாது என்பதோடு, கோவில், மடம், வர்ணமுறை, தர்மம் என்பவைகள் பேரால் பணம் இருப்பு இருப்பதோ, சேர்ப்பதோ, செலவு செய்வதோ கூடாது என்பதும்,
தர்மம் என்பதெல்லாம் மக்கள் வாழ்வில் உயர்வு தாழ்வும், வாழ்க்கைத் தேவையில் பெருமித உயர்வு தாழ்வும் இல்லாமல், நித்திய ஜீவனத்தைப் பொறுத்தவரையிலாவது அடிமை உணர்ச்சி தேவையில்லாத ஆண்மை வாழ்வு வாழ வகை செய்ய வேண்டுமென்பதும்தானே ஒழிய, மற்றபடி எந்தத் துறையில் என்ன கெடுதி ஏற்பட நான் ஆசைப்படுகிறேன்?
கல்வியில் தானாகட்டும், 100க்கு 90 திராவிட மக்கள் கைநாட்டுத் தற்குறிகளாய் இருக்க, இதைச் சரிபடுத்தாமல் (அய்ஸ்கூல், உயர்தரப் பள்ளி காலேஜ், கல்லூரிகள், பல்கலைக்-கழகங்கள், என்னும் பேரால்) பாட்டாளி மக்களின் உழைப்பை வரியாக வாங்கி கோடிக்கணக்கான ரூபாய்களைச் செலவு செய்யக் கூடாது என்பதைத் தவிர, கல்விக்கு நான் எந்த விதத்தில், என்ன கெடுதி செய்கிறேன்?
நமக்கு அரசியலுக்கோ, சமய சமுதாய இயலுக்கோ, வேறு கலை இயலுக்கோ ஆள்கள் வேண்டுமானால் வேண்டிய அளவுக்கு கிராண்டு, ஸ்காலர்ஷிப், ஸ்டைபண்டு கொடுத்து எங்காவது சென்று படித்து வரும்படிச் செய்து வேலை வாங்கலாம் என்றும், ஏராளமான பிரபுக்கள் இருக்கிற நாட்டில் பிரபுக்களுக்கு மாத்திரம் கிடைக்கும்படி கலைகளுக்கு, உயர்ந்த கல்விக்கு ஏழைகள் பணம் ஏன் செலவு செய்யவேண்டும்? என்பவை போன்ற கருத்தன்னியில் மற்றபடி நான் எந்த விதத்தில் நாட்டுக்கு, சமுதாயத்திற்குக் கேடு விளைவிப்பவனாக இருக்கிறேன்? அன்றியும், என்னிடத்தில் எங்காவது எப்போதாவது பலாத்காரத்தைத் தூண்டும் சொல்லையோ, செய்கையையோ, ஜாடையையோ கண்டீர்களா?
அல்லது என் பேச்சால், எழுத்தால், செய்கையால் எங்காவது, என்றாவது பலாத்காரம், கலகம், குழப்பம் ஏற்பட்டதா? சர்க்காரைக் கவிழ்க்கும் ஜாடையைக் கண்டீர்களா? குழப்பம், கலவரம் உண்டாகும் ஜாடையையோ, அனுபவத்தையோ கண்டீர்களா?
ஆதலால், இந்திப் போராட்டத்தை ஒடுக்குவது என்கிற சாக்கை வைத்துக் கொண்டு என் முயற்சியை, என் தொண்டை நீங்கள் அழித்துவிடுவது என்று முடிவு செய்து கொண்டீர்களானால் அதை உங்கள் இஷ்டத்துக்கே விட்டுவிடுகிறேன்.
எனது தொண்டுக்கும், முயற்சிக்கும் இந்தி ஒழிப்பது என்பது மாத்திரமே காரணமல்ல, என்பதை உணர்ந்து அடக்குமுறை துவக்குங்கள். என் முயற்சி, தொண்டு எல்லாமுமே நியாயமானது, அவை வெற்றி பெற வேண்டும் என்பதேயாகும். அதற்கு நீங்கள் எந்தவிதத் தடங்கலும், குந்தகமும் செய்யக் கூடாது என்பதற்கேயாகும்.
உங்கள் எண்ணத்தை, நடத்தையை நீங்கள் பதவிக்கு வந்த இந்த சுமார் ஓர் ஆண்டாக நான் கவனித்து வருகிறேன். என் விஷயத்தில் இதுவரை பார்ப்பன ஆதிக்க மந்திரிகளால் செய்யப்படாத காரியங்களை நீங்கள் செய்தீர்கள். அவர்கள் அனுமதித்து வந்த காரியங்களை நீங்கள் தடுத்தீர்கள். அவர்கள் காட்டிய சலுகையைக்கூட நீங்கள் காட்ட மறுக்கிறீர்கள்.
இதற்குக் காரணம் என்ன? உங்கள் பதவிப்பித்து அல்லது பயங்காளித்தனம் தானே? இல்லாவிட்டால் நான் என்ன அயோக்கியனா? சமுதாயத்துக்கு, அரசியலுக்கு ஆபத்தானவனா? என்னமோ, செய்யுங்கள்!
- குடிஅரசு, 21.08.1948
- உண்மை இதழ் 16- 31 .12 .20
பெரியார் பணத்தாசை பிடித்தவரா?
பெரியார் பணத்தாசை பிடித்தவர், பணஞ்சேர்ப்பதிலேயே குறியாய் இருப்பவர் என்றெல்லாம் நாக்கு நரம்பில் உணர்ச்சி யில்லாதவர்களெல்லாம் கூறியதை நாம் கேட்டிருக்கிறோம். பெரியார் என்னும் பெரும் பண்பாளர் தாமே அதுபற்றிக் கூறுவதை இங்குக் காணலாம்.
எப்போதும் என்னிடம் என் பணம் என்று ஒன்றுமில்லை. நான் பொதுப் பணிக்கு வந்த போது என்னிடமிருந்த பணத்தை - சொத்தை யெல்லாம் இயக்கத்தின் பெயருக்கே எழுதி வைத்து விட்டதால் இயக்கப் பணத்தில்தான் நான் சாப்பிடுவது முதல் எல்லாமுமாகும். நீங்கள் கொடுத்த பணத்தைத்தான் கல்லூரிக்கும் மருத்துவமனைக்கும் வழங்கினேனே தவிர, என் பணம் எதுவும் இல்லை. அது பொது நன்மைக்கானது என்று பார்த்து (பொது) இயக்கப் பணத்தை அதற்காகச் செலவிட்டேன்.
(விடுதலை, 18.08.1968)
தம் குடும்பச் சொத்தையும், தம்மை நம்பித் தமக்காகத், தம்மிடம் பிறர் கொடுத்தவற்றையும் பொதுவுக்கே ஆக்கிவைத்துப் பொதுநலம் விளைத்த அப்புனிதரை இச்சமுதாயம் என்றும் மறக்காது.
- ஒப்பற்ற சுய சிந்தனையாளர் பெரியார்
- நன்னன்
தந்தை பெரியாரின் தன்னிலை விளக்கம்
ஈ.வெ.ராமசாமி என்கின்ற நான் திராவிட சமுதாயத்தைத் திருத்தி உலகில் உள்ள மற்ற சமுதாயத்தினரைப்போல், மானமும், அறிவும் உள்ள சமுதாயமாக ஆக்கும் தொண்டை மேற்போட்டுக் கொண்டு அதே பணியாய் இருப்பவன்.
அத்தொண்டு செய்ய எனக்கு யோக்கியதை இருக்கிறதோ இல்லையோ, இந்த நாட்டில் அந்தப் பணிசெய்ய யாரும் வராததினால் நான் அதை மேற்போட்டுக்கொண்டு தொண்டாற்றி வருகிறேன். இதைத் தவிர வேறு பற்று ஒன்றும் எனக்கு இல்லாததாலும், பகுத்தறிவையே அடிப்படையாகக் கொண்டு கொள்கையையும், திட்டங்களையும் வகுப்பதாலும் நான் அத்தொண்டுக்குத் தகுதி உடையவன் என்றே கருதுகிறேன். சமுதாயத் தொண்டு செய்பவனுக்கு இது போதும் என்றே கருதுகிறேன்.
(உயர்ந்த எண்ணங்கள் இறுதிப் பக்கம்)
Friday, 19 February 2021
உலகப் பகுத்தறிவு நீரோட்டத்தில் பெரியார்"
பெரியார் சமூக நீதி விருது அறிவிப்பு & சமூக நீதிகாத்த வீராங்கனை
8.09.1994 சமூகநீதி பாதுகாப்புப் பேரவையின் சார்பில் முதலமைச்சர் ஜெ.ஜெயலலிதா அவர்களுக்கு சென்னைப் பல்கலைக்கழகத்தில் பிரம்மாண்டமான பாராட்டு விழா நடத்தப்பட்டது. அவ்விழாவில் அவருக்கு சமூகநீதி காத்த வீராங்கனை எனப் பாராட்டி பட்டம் கொடுத்தோம்.
முதல்வர் ஜெ.ஜெயலலிதா பாராட்டு விழாவில் கலந்து கொண்ட சிறப்பு அழைப்பாளர்களுடன் ஆசிரியர்
அந்தப் பாராட்டு விழாவின் போது, தந்தை பெரியார் அவர்களது பெயரில் தமிழக அரசு சார்பில் சமூகநீதிக்காக உழைத்த ஒருவருக்கு பெரியார் விருது அளிக்கப்பட வேண்டுமென்று நமது இயக்கச் சார்பில் நான் விடுத்த வேண்டுகோளை அங்கேயே ஏற்று மாண்புமிகு தமிழ்நாடு முதலமைச்சர் அவர்கள் வரும் ஆண்டு, 1995 முதல் தமிழக அரசு சார்பில் பெரியார் விருது வழங்கப்படும் என்று அறிவித்தார்கள். நமது முதலமைச்சரின் இந்த முடிவினை செய்தி வாயிலாக அறிந்த சமூகநீதிக்காகப் பாடுபடும் வடபுலத் தலைவர்களில் சிலர் கூட என்னை தொலைபேசி வாயிலாக தொடர்பு கொண்டு பெரிதும் பாராட்டினர். வெளிநாட்டுத் தமிழர்களும் தங்களது பெருமகிழ்ச்சியைத் தெரிவித்தார்கள்.
“5 சவரன் பதக்கம் மற்றும் ஒரு பாராட்டு இதழுடன் கூடியது பெரியார் விருது என்பது அறிந்து பெரியார் தொண்டர்களும், சமூகநீதி விரும்பிகளும் மிகவும் மகிழ்வது திண்ணம்.
- அய்யாவின் அடிச்சுவட்டில் கட்டுரையின் ஒரு பகுதி
- உண்மை இதழ், 16-31.10.20
செ.ர.பார்த்தசாரதி - கோ. குமாரி வாழ்க்கை ஒப்பந்த விழா
Thursday, 18 February 2021
பிள்ளையார் உடைப்பு
நமக்குப் பிள்ளையார் கடவுளல்ல – பெரியார்
பிள்ளையார் சதுர்த்தி பண்டிகையின்போது நாடு முழுவதும் எத்தனை எத்தனை ஆயிரக்கணக்கான, லட்சக்கணக்கான, மண்ணு பிள்ளையாரை மக்கள் குயவனிடம் வாங்கி பிள்ளையார் சதுர்த்தி முடிந்தவுடன் கடலில், ஆற்றில், ஓடையில், ஏரியில், குளத்தில், கிணற்றில், புனலில், வயலில் எறிந்துவிடுகிறார்கள்.
அது உடன் கரைந்து நீரோடு நீராக, மண்ணோடு மண்ணாக ஆகி விடுவ தில்லையா? இது தெரிந்தே மக்கள் நீரில் போடுவதில்லையா? அதுபோன்ற செய்கைதான் உடைத்துத் தூளாக்கி மண்ணோடு மண் ஆக்குவதுமாகும்.
நாம் காசு போட்டு வாங்குகிறோமே ஒழிய, வேறு எந்த மனிதனுக்கும் உரிமை இருக்கிற வஸ்துவிடமும் நாம் செல்லவில்லை; தொடவில்லை.
நாமாக வாங்கி உடைப்பதும், நமக்குப் பிள்ளையார் கடவுளல்ல!
வேத சாஸ்திர ஆதாரம் என்பதன் படியும் அது – கணபதி கடவுளல்ல!
கடவுளுக்கு எந்த உருவமும் இல்லை!
கணபதி கடவுள் என்பதால் மனிதன் காட்டுமிராண்டி ஆக்கப்படுகிறான்; அதற்கு கோவில், பூசை, நைவேத்தியம், உற்சவம் முதலியவைகளால் நம் அறி வும், செல்வமும், நேரமும் முற்போக்கும் பாழாகிறது. உண்மையான கடவுள் என்பதும் நாஸ்திகமாகிறது.
கணபதிக்கு கற்பிக்கப்பட்டிருக்கிற பிறப்பும், குணங்களும் மிகுதியும் கீழ்த்தரமானவை; அறிவுள்ள – மானமுள்ள கடவுள் தன்மை அறிந்த மக்களுக்கு ஏற்றதல்ல; பொறுத்துக் கொள்ளக் கூடியதல்ல!
காட்டுமிராண்டி காலத்தில் 1000, 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன் வெளிநாட்டினரால் ஏற்பட்ட இந்த தேவர் – தெய்வங்கள் உணர்ச்சியேதான் இந்த 1953 -ஆம் (விஞ்ஞான) ஆண்டிலும் நமக்கு இருக்க வேண்டுமா?
ஆற்றங்கரையில் மூக்கைப் பிடித்து ஜெபித்துக் கொண்டு ஏழையாய் பிச்சை எடுத்து வாழ்ந்து கொண்டிருக்க வேண் டிய, பிராமணர் (பார்ப்பான்) இன்று சக்கரவர்த்தியாக, அதாவது 565 தேசங் களுக்கு தேசாதிபதியாக, பிரதமராக இருந்து உரிமை அடையும்படி தனது நிலையை மாற்றிக் கொண்டிருக்கும் போது, கல்லை – செம்பை- மண்ணை – அழுக்கு உருண்டையை வணங்கிக் கொண்டிருக்கச் செய்யப்பட்ட காட்டு மிராண்டி களான நாம் மனிதத் தன்மை பெற்று உண்மை, சத்தியம் (சத்து) கண்டுபிடித்து மண் பொம்மையை அழிக்கப்படாதா என்று கேட்கிறேன். இதில் அக்கிரமம், அநீதி, அசத்தியம், அறிவில்லாமை, அடாது செய்தல் என்ன இருக்கிறது?
யார்தான் ஆகட்டும், ஆத்திரப்படக் காரணம் என்ன இருக்கிறது?
மற்றும் இன்று ஆரியப் பார்ப்பனர்களில் சங்கராச்சாரி பார்ப்பனர் முதல் மடிசஞ்சி பார்ப்பனர் ஈறாக, அரசியல் பார்ப்பனர் முதல் சீர்திருத்த பார்ப்பனர் ஈறாக, ஜட்ஜு பார்ப்பனர் முதல் அட்டண்டர் பார்ப்பனர் ஈறாக, லஞ்சம் ஃபோர்ஜரி பாங்கி மோசடி பார்ப்பனர் முதல் குச்சு நுழைவு மாமா, குடி, சூதாட்ட பார்ப்பனர் வரை கட்டுப்பாடாக தமிழர்களை மனுகால சூத்திரராகச் செய்து வரும் பார்ப்பன ஆதிக்கப் பிரச்சாரத்திற்கு அரசியல், கல்வி இயல், மத இயல்களில் செய்துவரும் நிரந்தர பந்தோபஸ்தான சுயநல ஏற்பாட்டிற்கு தமிழர்களே, சூத்திரர்கள், பஞ்சமர் என்பவர்களே, என்ன செய்யப் போகிறீர்கள்?
இதைவிட வேறு வழி இருந்தால் சொல்லுங்கள் – சூத்திர மந்திரிகளே, சூத்திர பார்லிமென்ட், சட்டசபை மெம்பர்களே, வைஸ் சேன்ஸ்லர் முதல் கல்விமான்களே, உலகப் பிரசித்தி கோடீஸ் வரர்களே, புலவர்களே, பிரபுக்களே, மாஜி ஜமீன்தார்களே, மாஜி மகாராஜாக்களே, ஸ்ரீலஸ்ரீ! ஸ்ரீலஸ்ரீ!! ஸ்ரீலஸ்ரீ!!! பண்டார சந்நிதிகளே சொல்லுங்கள் கேட்க, தலை வணங்க சித்தமாக இருக்கிறேன்.’
( 7.5.1953 விடுதலை இதழில் தந்தை பெரியார் அவர்கள் விடுத்த அறிக்கை )
மக்கள், வள்ளுவர் குறளை ஏற்று நடக்கும் தகுதிப் பெற்ற பிறகு, அடுத்தபடி என்ன என்று சிந்தித்தேன். புத்தர் கொள்கை பிரசார மாநாடு கூட்டினேன். நாம் எந்த லட்சியத்துக்காக நம் இயக்கத்தினை ஆரம்பித்தோமோ அந்தத் துறையில் நல்ல பலன் ஏற்பட்டு வருகிறது. நம் இயக்கம் நல்ல முறையில் வளர்கிறது, பல கடவுள்கள், உருவ வழிபாடு வேண்டாம் என்று பல ஆண்டுகளாகப் பிரச்சாரம் செய்து வந்தோம்.
மக்கள் ஒத்துக் கொள்ளவில்லை! ஏனோதானோ என இருந்தார்கள். மீண்டும் இதையே சொல்லிக் கொண்டிருந்தால் பலன் என்ன? விக்ரகங்களை உடைக்க வேண்டும் என்று தீர்மானித்து அதன்படியே முதலாவதாக விநாயக உருவத்தை உடைத்தோம். ஓர் நாள் குறிப்பிட்டு பல்லாயிரக்கணக்கிலே உடைத்துக் காட்டினோம். அது குறித்துகூட சிலர் என் மீது வழக்குத் தொடர்ந்தார்கள். 4 - நாட்களுக்கு முன்னேதான் நீதிபதி ராமன் நாயர் அவர்கள் அந்த வழக்கைத் தள்ளுபடி செய்து விட்டார். தீர்ப்பில் அவர் குறிப்பிட்டது மிகவும் கவனிக்கத்தக்கது.
பிள்ளையார் உருவம் அவர்கள் செய்து அவர்கள் உடைக்கிறார்கள் - நீங்கள் ஏன் கேட்கிறீர்கள்? என்று அவர்களைக் கேட்டார். அவர்களுக்கு (ஆஸ்திகர்களுக்கு) இதைப் பார்க்க வயிற்றெரிச்சலாக இருப்பதைக் குறிப்பிட்டார்கள். அதற்கு நீதிபதி “இவர்கள் திடீரென்று உடைக்கவில்லையே! பிள்ளையார் உருவ உடைப்பைப்பற்றி 3- - மாத காலமாக பிரச்சாரம் செய்து வந்தார்கள். அவர்கள் உடைக்கும் இடத்திற்கு முட்டாள்தனமாக நீங்கள் ஏன் போனீர்கள்? போய் ஏன் வயிற்றெரிச்சல் படுகிறீர்கள்?’’ என்று கேட்டார்.
உடைப்பதில் தவறென்ன என்றுதான் நான் கேட்கிறேன்! கடவுள் வேண்டாம் என்று அதை உடைக்கவில்லை. பார்ப்பனன் கற்பனையைத் தான் உடைத்தெறிந்தோம். பிள்ளையாரை உடைத்தால் கடவுளை உடைத்ததாக ஆகாது.
நூல்: பெரியார் களஞ்சியம்
தொகுதி - 2 (பக்கம் 265-268)
- உண்மை இதழ், ஆகஸ்ட்- 16- செப்டம்பர் 15.20
Wednesday, 17 February 2021
இனத் தேவை!
Monday, 15 February 2021
"பார்ப்பான்பால் படியாதீர் - பார்ப்பான் சொல் கேளாதீர்!”
மின்சாரம்
சமஸ்கிருதத்துக்கு இடம் அளித்திருப்பது நியாயமே என்ற பக்கத்தில் நின்று பேசிய வர்கள் சொன்னது என்ன?
'சமஸ்கிருதம் மூத்த மொழி. அதைக் கற்பிப்பதால் உங்களுக்கு என்ன சங்கடம்? இந்தியா முழுவதும் உள்ள கேந்திரிய வித்யாலயா பள்ளிகளில் எல்லாம் கூட மாநில மொழிகள் கற்பிக்கப்படுவதில்லை, சமஸ்கிருதம் கற்பிக்கப்படுகிறது. அதே நிலைதான் தமிழ்நாட்டிலும் - உண்மை இவ்வாறு இருக்க தமிழ்நாட்டில் மட்டும் ஏன் வீண் சர்ச்சை?'
'கேந்திரிய வித்யாலயாவிலும் தமிழ் கற்பிக்கப்பட வேண்டும் என்று எந்தப் பெற் றோரும் கோரிக்கை வைக்க வில்லையே' என்ற சப்பைக் கட்டு ஒரு பக்கம்.
இப்படியெல்லாம் பேசியவர்கள் பார்ப் பனர்களாகத்தான் இருப்பார்கள் என்பதைச் சொல்லியா தெரிய வேண்டும்? சாட்சாத் அவாளே தான்.
இந்தப் பார்ப்பனர்களின் தகவல்களை யும், கருத்துக்களையும் சந்தித்த எதிர் அணியினர் மணிமணியாக வரலாற்றுப் பார்வையோடும், நடைமுறை உண்மை களோடும் எடுத்து வைத்த விவாதங்கள் வெகுசிறப்பு! வெகுசிறப்பு!
சமஸ்கிருதத் திணிப்பு என்பதில் ஓர் அரசியல் இருக்கிறது. அது ஒரு மேலாதிக்க மொழி. தமிழை பல மொழிகளாக்கிக் கூறு போட்ட மொழி. ஜாதி, சனாதனம், சமயம் என்ற பெயரால் ஆதிக்கம் செலுத்தும் மொழி - தெய்வ மொழி என்று ஏற்றிப் போற்றப்படும் மொழி.
இந்து மதத்தைப் பரப்பும் நோக்கம் கொண்ட ஆர்.எஸ்.எஸின் சித்தாந்தம் அதிலிருந்துதான் பிரசவம் ஆனது.
இந்தியாவிலேயே வெறும் 24 ஆயிரம் பேர் மட்டுமே பேசும், சமஸ்கிருதத்துக்காக இந்திய மத்திய பா.ஜ.க. அரசு ஒதுக்கியுள்ள தொகை ரூ. 643 கோடி - மற்ற அய்ந்து செம்மொழிகளுக்கும் சேர்ந்து ஒதுக்கப் பட்ட தொகை வெறும் ரூ. 26 கோடி - அதா வது அனைத்து மொழிகளையும் சேர்த் தால்கூட, சமஸ்கிருதத்திற்கு 25 மடங்கு அதிகம்.
தமிழை கேந்திரிய வித்யாலயாவில் கற்பிக்க வேண்டும் என்று எந்தப் பெற்றோர் கேட்டனர் என்று எதிர் தரப்பினர் எழுப்பிய வினாவிற்கு - கேந்திரிய வித்யாலயாவில் சமஸ்கிருதத்தைச் சொல்லி கொடுக்க வேண்டும் என்று எந்த பெற்றோர் வரிசை யாக நின்றனர்? என்ற பதிலடி.
மருத்துவக் கல்லூரியில் சேர்வதற்கு சமஸ்கிருதம் படித்திருக்க வேண்டும் என்ற நிலை இருந்ததையெல்லாம் சுட்டிக்காட்டி சுட்டெரித்தனர்.
இவர்களுக்கு தமிழ் என்றாலே “இனந் தெரியாத” வெறுப்பு! தமிழை நீஷப்பாஷை என்று சொன்னவர் காஞ்சி பெரிய சங் கராச்சாரி ஆயிற்றே. (பூஜை வேளையில் தமிழ்ப் பேசினால் தீட்டுப்பட்டு விடுமாம்)
நிமிடத்துக்கு நிமிடம் விவாதம் சூடே றியது - பெரியவாள் எங்கே சொன்னார் - அதெல்லாம் கட்டுக்கதை என்று சமாளித் தனர்.
விரிவாகப் பதில் அளிக்க வாய்ப்பு இல்லை - நேரம் இல்லை - ஆனாலும் உண்மை என்ன என்று தெரிந்து கொள்ள வேண்டாமா?
ஆதாரத்திற்கு வெளியே செல்ல வேண் டிய அவசியமில்லை. தமிழை நீஷப்பாஷை என்று சொன்ன காஞ்சி சங்கராச்சாரி சந்திர சேகரேந்திர சாஸ்திரியின் முக்கிய ஆலோ சகராக இருந்த - நூறு ஆண்டுகள் வாழ்ந்து சிறிது காலத்திற்கு முன் மறைந்த அக்னி ஹோத்ரம் ராமானுஜ தாத்தாச்சாரியார் சொன்னால் ஏற்றுக் கொள்வார்களா?
இதோ அக்னி ஹோத்ரம் பேசுகிறார்.
கும்பகோணம் மடம் (காஞ்சி மடத்துக்கு அதுதான் உண்மைப் பெயர்) சூரியன் வானத்தின் மேற்குப் பக்கமாய் மேய்ந்துக் கொண்டிருந்தான். மஞ்சள் நிற கதிர்கள் பூமியின் மீது பொலபொலவென உதிர் கின்றன. ஒருவிதமான ஊதல் காற்று கும்ப கோணத்தையே குளிப்பாட்டிக் கொண்டி ருந்தது.
அந்த நாளுக்கான மாலை நேர பூஜை களுக்காக மடம் தயாராகிக் கொண்டிருந்தது. மகா பெரியவர் ஸ்நானம் முடித்திருந்தார். மதியம் சிறிது நேரம் தூங்கினால்கூட மடி அதாவது ஆச்சாரம் போய்விடும். மறு படியும் குளித்தாக வேண்டும். அந்த வகையில்... குளித்து முடித்துவிட்டிருந்தார் மகாபெரியவர்.
அந்த நேரமாய் பார்த்து ஒரு சில பக்தர்கள் அவரைப் பார்த்தே தீருவது, அருளாசிப் பெற்றே தீருவது என்ற முடிவில் காத்திருந்தார்கள். அவர்களில், நாட்டுக் கோட்டை செட்டி நாட்டிலிருந்து வந்திருந்த அருணாசலம் என்ற பக்தர்... மகா பெரிய வரைப் பார்த்து அவரிடம் அருள்மொழிகள் வாங்கி விட்டுத்தான் போவது என்ற உறுதியோடு இருந்தார்.
அந்த நேரம் நானும் மடத்தில் இருந்த தால், அருணாசலத்திடம் சொன்னேன்... இதோ பாரப்பா, இன்றைக்கு நீ மகாபெரி யவரை பார்க்க முடியாது, நாளை வாயேன் என்றேன்.
இல்லை சாமி இப்பவே அவரைப் பார்க் கணும் - என்றார் பக்தர்.
எங்கள் பேச்சுச் சத்தத்தைக் கேட்ட சிலர்... விஷயத்தை மகாபெரியவரிடம் சொல்ல அவர் என்னை உள்ளே அழைத் தார்.
போனேன். கேட்டார். சொன்னேன். இதோ பாரும் தாத்தாச்சாரி... அவரைப் பார்க்கறதுக்கு நேக்கு ஒண்ணுமில்லை... பார்த்தால் ஏதாவது கேப்பார், பதிலுக்கு நான் தமிழ் பேச வேண்டிவரும், நோக்கு தான் தெரியுமே... தமிழ் பேசினால் எனக்கு தீட்டு. மறுபடியும் ஸ்நானம் பண்ணனும்... பூஜைக்கு நேரமாயிடுத்துல்யோ... அதனால் நான் மவுனம் அனுஷ்டிக்கிறேன்னு சொல்லி அனுப்ச்சிடுங்கோ...
என என்னோடு சமஸ்கிருத சம் பாஷணை நிகழ்த்தினார் மகாபெரியவர்.
நானும் வெளியே வந்தேன். நான் சொன்னதுதானப்பா... சுவாமிகள் மவுனத் தில் இருக்கார். நாளைக்கு வாயேன்... என்றேன்.
அப்படியா? தெய்வத்தை இன்னிக்கே பார்க்கலாம்னு எதிர்பார்ப்போட வந்தேன். சரி... நாளை வரை ஏதும் சத்திரத்தில் தங்கிவிட்டு வர்றேன்- என தாய்மொழியாம் தமிழில் மகா பெரியவரை தெய்வமாக மதித்து ஆதங்கப்பட்டுக் கொண்டே சென்றார் அருணாசலம்.
(ஆதாரம்: “இந்து மதம் எங்கே போகிறது?” - அக்னி ஹோத்ரம் ராமானுஜ தாத்தாச்சாரியார், பக்கம் 95 - 97)
சொல்லியிருப்பவர், சாட்சியாக இருந்த வர், சாதாரணமானவர் அல்லர் - இந்து மத சாஸ்திரங்களைக் கரைத்துக்குடித்தவர் - சங்கராச்சாரியாருக்கே ஆலோசனை கூறும் இடத்தில் இருந்தவர்.
பூஜை வேளையில் தமிழ்ப் பேசினால், தீட்டாகிவிடும் - மறுபடியும் ஸ்நானம் செய்தாக வேண்டுமாம். இவர்களைத் தெரிந்து கொள்க!
ஆட்சி மொழி காவலர் கீ.இராமலிங் கனார் காஞ்சிபுரத்தில் அதிகாரியாக இருந்த போது சங்கராச்சாரியாரைச் சந்தித்துப் பேச வேண்டிய ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், கீ.இராமலி ங்கனார் தமிழில் பேச, சங்கராச்சாரியார் சமஸ்கிருதத்தில் பேசிட அதனை மடத்து மேலாளர் தமிழில் மொழி பெயர்த்து சொல்லியிருக்கிறார். உரையாடல் முடிந்த நிலையில் சங்கராச்சாரியாருக்குத் தமிழில் பேச வராதா என்று மடத்தின் மேலாளரிடம் கீ.இராமலிங்கனார் கேட்ட போது ‘பெரிய வாள் பூஜை வேளையில் நீஷப்பாஷையை பேச மாட்டார்’ என்று பதில் அளித்தார்.
(‘உண்மை’, 15.12.1980 - கீ.இராமலிங் கனாருடன் கவிஞர் கலி.பூங்குன்றன் பேட்டி)
தமிழ் .. வழிபாட்டு மொழி என்பது பற்றி ‘துக்ளக்‘ இதழில் ‘சோ’ ராமசாமி தலையங் கமாக என்ன எழுதினார் தெரியுமா?
தலையங்கத்தின் தலைப்பு - “மொழி ஆர்வமா? மத துவேஷமா?” என்பதாகும்.
“நாயன்மார்களும் - ஆழ்வார்களும் இயற்றிய தமிழ்ப் பாடல்களை சமஸ் கிருதத்தில் மொழி பெயர்த்தால் அர்த்தம் இருக்கும் - அருள் இருக்காது. தமிழில் மொழி பெயர்த்தால் பொருள் இருக்கும் புனிதம் இருக்காது” (‘துக்ளக்‘: 18.11.1998) என்று ‘சோ’ எழுதிடவில்லையா?
எந்த கிறுக்குப் பிடித்த பார்ப்பானை எடுத்துக் கொண்டாலும் தமிழ் மீது துவேஷம் என்ற நஞ்சைக் கக்கத்தான் செய்வார்கள்.
சமஸ்கிருதம் என்றால் தெய்வ மொழி என்று பீற்றிக் கொள்வார்கள்.
நடராஜப் பெருமான் தன்னை மறந்து ஆடிக்கொண்டிருந்தபோது, அவரது உடுக்கிலிருந்து ‘ஹய வரடு - ஹல்” முதலிய பதினான்கு வேறு வேறான சப்தங்கள் வெளி வந்தன. அவற்றை முறைப்படுத்தி பாணினி ரிஷி சமஸ்கிருதத்தை உண்டாக் கினார்!! என்று சங்கராச்சாரியார் கூறுகிறார். (“கல்கி’ 25.6.1972)
கடுகு அளவேனும் மொழி அறிவு - மொழி விஞ்ஞானம் அறிந்தவர்கள் இந்தக் கூற்றை ஏற்பார்களா? அதே சிதம்பரம் நட ராஜன் கோயிலில் ஓதுவார் ஆறுமுகச்சாமி என்ற முதியவர் திருவாசகப் பாடலைப் பாடினார் என்பதற்காக கோவில் அர்ச்சகத் தீட்சிதப் பார்ப்பனர்கள், அவரை அடித்து உதைக்கவில்லையா? கை எலும்பில் முறிவு ஏற்படவில்லையா?
பார்ப்பனர்களைப்பற்றி தெரிந்து கொள்ள வேண்டுமா? அவர்களின் மொழி உணர்வு மூலம் முழுமையாகத் தெரிந்து கொள்ளலாமே!
பார்ப்பனர்கள் எப்படி இருந்தாலும் எங்கிருந்தாலும் பார்ப்பனர்கள் தான். அவர்களின் பச்சைப் பம்மாத்தில் மயங்கிட வேண்டாம்.
பார்ப்பான் பால்படியாதீர்
பார்ப்பான் சொல் கேளாதீர்!
என்று புரட்சிக் கவிஞர் பாடியதை மனதில் கொள்க!