5,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே உருக்கு இரும்பு உலக நாகரிகத்தின் துவக்கப் புள்ளி தமிழர்களே!

விடுதலை நாளேடு

Published January 25, 2025

 தமிழ்நாடு முதலமைச்சர் 23.01.2025 அன்று உலகிற்கே தமிழர்களின் அதிமுக்கியமான ஒரு அறிவிப்பை வெளியிட்டார் அது என்னவென்றால் சுமார் 5000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தமிழர்கள் உருக்கு இரும்பு என்ற கார்பன் கலக்கப்பட்ட உறுதியான இரும்பை பயன்படுத்த துவங்கி விட்டனர் என்பதாகும்.

அறிவியலின் வேகம்

இதுநாள் வரை நாம் 15 ஆம் நூற்றாண்டில் தொழில் நுட்பம் அய்ரோப்பியர்களின் கைவசம் சென்ற பிறகு தான் உலகம் நவீனத்தை நோக்கிச் சென்றது என்று இதுவரை பேசிவந்தோம், அது கிட்டத்தட்ட உண்மையும் கூட, நீராவி எஞ்சின் கண்டுபிடிப்பு – அதிலிருந்து புறப்பட்ட அறிவியலின் வேகம் இன்று இந்த பேரண்டத்தின் எல்லை வரையும் ஆழ்கடலின் அடித்தளத்தையும் பார்க்கவைத்தது, மனித இனத்தில் 23 லட்சம் ஆண்டுகால பயணத்தில் மிக முக்கியமான அசுரப்பாய்ச்சலை தந்து 400 ஆண்டுகளில் நவீனங்கள் அனைத்தும் விரல் நுனியில் வந்துவிட்டது.

ஆனால் இந்த அசுரப்பாய்ச்சலுக்கு இன்றிலிருந்து 5000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தமிழினம் விதை போட்டது. ஆனால் வடக்கே பரவிய வேதமரபு முதலாம் நூற்றாண்டிற்கு முன்பாக மெல்ல மெல்ல தென் இந்தியாவில் பரவ அறிவுசார் களங்கள் அனைத்திலும் வர்ணமுறையை திணித்ததால் தமிழர்களின் நாகரீக ஆற்றல்வளம் அப்படியே நின்றுவிட்டது.

இரும்பின் முக்கியத்துவம்

மனிதர்கள் இரும்புக்கு முன்பாகவே தாமிரத்தை பயன்படுத்த ஆரம்பித்துவிட்டனர். ஆனால், இரும்பின் அளவுக்கு தாமிரம் உறுதியான உலோகம் இல்லை என்பதால், வனங்களை அழித்து விவசாய நிலமாக்குவதில் பெரிய முன்னேற்றம் ஏற்படவில்லை. தவிர, தாமிரத்தைவிட இரும்பின் உருகும் வெப்பநிலை அதிகம். அதற்கேற்ற உலைகளும் தாமிர காலத்தில் கிடையாது. ஆகவே, ஒரு சமூகம் இரும்பின் பயன்பாட்டை அறியத் துவங்கியது என்றால், இரும்பை உருக்குவதற்கான தொழில்நுட்பத்தை அறிந்திருப்பதோடு, நாகரிகத்தின் அடுத்த கட்டத்திற்கும் நகரத் துவங்கியது என்பதைக் குறிக்கிறது. இதற்குப் பிறகு வேளாண்மையை அடிப்படையாகக் கொண்ட சமூகம் உருவாகி, உபரி உற்பத்தி, செல்வம், இனக் குழுக்களுக்குத் தலைமை, அரசு ஆகியவையும் உருவாகத் துவங்கியது.
ஆகவேதான் இரும்புக் காலத்தின் துவக்கம் எப்போது ஏற்பட்டது என்பதற்கு கூடுதல் முக்கியத்துவம் தரப்படுகிறது.
உலக அளவில் மிகப் பழமையான இரும்பு 1911ஆம் ஆண்டில் வட எகிப்தில் அல் – கெர்சே (Al – Gerzeh) என்ற இடத்தில் இருந்த கல்லறைகளில் இருந்து எடுக்கப்பட்டது. இந்தக் கல்லறைகளில் இருந்து 9 மணிகள் கண்டெடுக்கப்பட்டன. இவற்றின் காலம் கி.மு. 3,400 முதல் 3,100வரையாக இருக்கலாம் என கணிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஆனால், இவை இரும்புத் தாதை உருக்கி செய்யப்பட்டவையல்ல. மாறாக விண்கற்களில் இருந்து கிடைத்த இரும்பில் செய்யப்பட்டவை.

தொழில்நுட்பம்

இரும்புத் தாதை உருக்கி இரும்பு செய்யும் தொழில்நுட்பம் கி.மு. 1,300வாக்கில் அனடோலியா (தற்போதைய துருக்கி) பகுதியில் தொடங்கியதாக கருதப்பட்டுவந்தது. அங்கிருந்தே இரும்பை உருக்கும் தொழில்நுட்பம் உலகின் மற்ற பகுதிகளுக்குப் பரவியதாகவும் கருதப்பட்டது. ஆனால், இரும்பின் பயன்பாடு எப்படித் துவங்கி, எப்படிப் பரவியது என்பது தொடர்பான விவாதங்கள் இப்போதும் தொடர்ந்து நடந்துவருகின்றன.

இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை, கி.மு. 1,000ஆவது ஆண்டுவாக்கில்தான் இரும்பு உருக்கும் தொழில்நுட்பம் அறிமுகமானதாக ஆரம்பத்தில் கருதப்பட்டது. ஆனால், சமீபத்தில் இந்தியா முழுவதும் நடந்த தொல்லியல் ஆய்வுகளில் கிடைத்த முடிவுகள், இரும்பு உருக்கும் தொழில்நுட்பம் அதற்கு முன்பே இந்தியாவில் இருந்ததை உறுதிப்படுத்தின.

“உதாரணமாக உத்தரப் பிரதேசத்தின் அக்தாவில் கிடைத்த இரும்பின் காலம் கி.மு. 1,800 முதல் 1,450 வரை இருக்கலாம் எனத் தெரியவந்தது. தெலங்கானாவின் கச்சிபவுலியில் கிடைத்த இரும்பு கி.மு. 2,200அய் சேர்ந்ததாக இருக்கலாம் எனத் தெரியவந்தது.

இந்த நிலையில்தான், தற்போது ஆதிச்சநல்லூரிலும் சிவகளையிலும் கிடைத்த இரும்புப் பொருட்களின் காலம் கி.மு. 2,500 முதல் கி.மு. 3,345வரை இருப்பது தெரிய வந்திருக்கிறது. ஆகவே 5,300 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தமிழ்நாட்டில் இரும்பை உருக்கும் தொழில்நுட்பம் இருந்திருக்கிறது

வட இந்தியாவில் கிடைத்ததைப் போல தமிழ்நாட்டில் அதிக அளவு செம்பு கிடைக்காத காரணத்தால் இங்கு செம்புக் காலம் வழக்கத்திலிருக்கவில்லை. இருந்தபோதும் ஆதிச்சநல்லூரில் கண்டெடுக்கப்பட்ட ஈமத் தாழிகளில் கி.மு. 15ஆம் நூற்றாண்டின் இடைக்காலத்தைச் சேர்ந்த உயர்தர தகர – வெண்கலப் பொருட்கள் கிடைத்திருக்கின்றன.
அதேபோல, சாஸ்தாபுரம், அடுக்கம், சூலப்புரம், திருமலாபுரம், ஆரோவில் போன்ற இடங்களிலும் இதுபோன்ற பொருட்கள் கிடைத்திருக்கின்றன.

அகழாய்வுகள்

ஆனால், தமிழ்நாட்டில் எவ்வளவோ அகழாய்வுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டிருந்தாலும் உயர்தர தகர – வெண்கலப் பொருட்களின் உற்பத்தி மய்யம் இருந்ததற்கான சான்றுகள் ஏதும் இதுவரை கிடைக்கவில்லை என்கிறது இந்த அறிக்கை.

தூத்துக்குடி மாவட்டம் ஆதிச்சநல்லூரிலும் சிவகளையிலும் கிடைத்த இரும்பு தொல்பொருள்களை ஆய்வுசெய்தபோது அவற்றின் காலம் கி.மு. 3,345 வரை செல்வதாக, தமிழ்நாடு தொல்லியல் துறை வெளியிட்டுள்ள ஆய்வு முடிவுகள் கூறுகின்றன.

அதாவது, சுமார் 5,350 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இரும்பின் பயன்பாடு தமிழ்நாட்டில் இருந்தது கண்டறியப்பட்டிருப்பதாக இந்த ஆய்வு கூறுகிறது.

இதற்கு முன்பாக, கிருஷ்ணகிரி மாவட்டம் மயிலாடும்பாறையில் கிடைத்த இரு இரும்புப் பொருட்களுடன் இருந்த கரிமப் பொருட்கள் ஏ.எம்.எஸ் (Accelerator Mass Spectrometry – ஒரு மாதிரியில் உள்ள அய்சோடோப்புகளின் விகிதங்களை அளவிடும் நுட்பம்) என்ற முறையில் காலக் கணக்கீடு செய்யப்பட்டபோது, ஒரு கரிமப் பொருளின் சராசரி மய்ய அளவீட்டுக் காலம் கி.மு. 2172 என்று தெரியவந்தது.

ஆகவே, தமிழ்நாட்டில் இரும்பின் பயன்பாடு 4,200 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் இருந்ததாக கருதப்பட்டது. தற்போதைய முடிவுகளின்படி, இரும்பின் பயன்பாடு மேலும் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பே தமிழ்நாட்டில் இருப்பது தெரியவந்திருக்கிறது.

இரும்பின் தொன்மை

‘இரும்பின் தொன்மை’ என்ற பெயரிலான இந்த ஆய்வறிக்கையை வெளியிட்டுப் பேசிய தமிழ்நாடு முதலமைச்சர் மு.க. ஸ்டாலின், தற்போது வெளிவந்துள்ள காலக்கணிப்பின்படி உலக அளவில் இரும்பை உருக்கிப் பயன்படுத்தும் தொழில்நுட்பம் தமிழ்நாட்டில்தான் முதலில் இருந்திருக்கலாம் எனவும் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.
தமிழ்நாட்டு தொல்லியல் ஆய்வில் இரும்பின் பயன்பாடு மீதான ஆர்வத்தைத் தூண்டியது, சேலம் மாவட்டம் மாங்காட்டில் கிடைத்த இரும்பு வாள்தான். சேலம் மாவட்டம் மேட்டூர் வட்டத்தில் உள்ள மாங்காடு என்ற இடத்தில் நடந்த தொல்லியல் ஆய்வில் இரும்பு வாள் ஒன்று கிடைத்தது. இந்த வாளை காலக் கணக்கீட்டுக்கு உட்படுத்தியபோது, அதன் காலம் கி.மு. 1,604 முதல் கி.மு. 1,416 வரை இருக்கலாம் எனத் தெரியவந்தது. அவ்வளவு தொன்மையான இரும்பு கிடைத்தது தமிழ்நாட்டில் அதுதான் முதல்முறை. இந்தக் கண்டுபிடிப்புதான் தமிழ்நாடு தொல்லியல் வட்டாரத்தில், இரும்பின் மீதான ஆர்வத்தைத் தூண்டியது.

அதற்கடுத்ததாக, திருவண்ணாமலை மாவட்டம் வந்தவாசி கீழ்நமண்டியில் 2023இல் நடந்த அகழாய்வில் சில ஈமப்பேழைகள் கண்டெடுக்கப்பட்டன. அந்த ஈமப் பேழைகளில் கிடைத்த இரும்பு மாதிரிகள் ஆய்வுக்கு உட்படுத்தப்பட்டபோது, அவற்றின் காலம் தோராயமாக கி.மு. 1769 முதல் 1615 வரை இருக்கலாம் எனத் தெரியவந்தது.
கிருஷ்ணகிரி மாவட்டம் மயிலாடும்பாறையில் கிடைத்த இரும்பின் காலமும் கி.மு. 2,172ஆக இருப்பது தெரியவந்தது. இந்தக் கண்டுபிடிப்புகளுக்குப் பிறகு, இரும்பின் மீதான கவனம் மேலும் அதிகரித்தது. இந்த நிலையில்தான் ஆதிச்சநல்லூரிலும் சிவகளையிலும் கிடைத்த இரும்பு தொல்பொருட்களின் காலம் கி.மு. 2,600 முதல் கி.மு. 3,345 வரை இருப்பது தெரியவந்திருக்கிறது.

ஆதிச்சநல்லூரைப் பொறுத்தவரை, அதன் வாழ்விடப் பகுதியில் 220 செ.மீ. ஆழத்தில் கிடைத்த இரும்புப் பொருளுடன் கிடைத்த கரிமப் பொருட்கள் ஆய்வுக்கு உட்படுத்தப்பட்டன. அதில், அவற்றின் காலம் சராசரியாக கி.மு. 2613ஆக இருக்கலாம் எனத் தெரியவந்திருக்கிறது. அதேபோல, தூத்துக்குடி மாவட்டம் சிறீ வைகுண்டத்திற்கு 10 கி.மீ. தூரத்தில் இருக்கும் சிவகளையில் நடத்தப்பட்ட அகழாய்வில் மூன்று முதுமக்கள் தாழிகள் கிடைத்தன.
இதில் இருந்த கரிமப் பொருட்கள் ஆய்வுக்கு அனுப்பப்பட்டன. அதில் கிடைத்த ஒரு கரிமப் பொருளின் காலம் கி.மு. 3,345 எனத் தெரியவந்திருப்பதாக தமிழ்நாடு அரசின் அறிக்கை கூறுகிறது. ஆகவே, அந்தக் கரிமப் பொருளுடன் இருந்த இரும்பின் காலமும் அதுவாகவே கணக்கிடப்பட்டிருக்கிறது.

“ஹரப்பா நாகரீகத்தை ஆரம்பகால ஹரப்பா நாகரீகம், முதிர்ந்த ஹரப்பா நாகரீகம், பிற்கால ஹரப்பா நாகரீகம் என பிரித்துப் பார்க்க முடியும். ஆரம்பகால ஹரப்பா நாகரீகம் என்பது கி.மு. 3,300வாக்கில் நிலவியது.”

உருக்கு இரும்பு

“தற்போது சிவகளையில் கிடைத்திருக்கும் இரும்பும் அதே காலகட்டத்தைச் சேர்ந்தது. ஹரப்பா நாகரீகத்தைப் பொறுத்தவரை அங்கே இரும்பு கிடையாது. செப்பு தான் பயன்படுத்தப்பட்டது. ஆனால், அதே காலகட்டத்தில் தமிழ்நாட்டில் இரும்பு உருக்கி, பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. வட இந்தியா செப்புக் காலத்தில் இருந்தபோது, விந்திய மலைக்கு தெற்கே இருந்த பகுதிகள் இரும்புக் காலத்தில் இருந்தன என்ற முடிவுக்கு வர முடியும்”
உறுதிமிக்க உருக்கு இரும்பை தமிழர்கள் கோலிகுண்டு விளையாடவோ, அல்லது சிலை செய்து பூஜிக்கவோ பயன்படுத்தி இருக்க மாட்டார்கள்

குறிப்பாக வட இந்தியாவின் மகாஜனபத் என்ற குடியிருப்புகள் உருவான பிறகு இரும்பின் பயன்பாடு அதிகரித்தது என்று கூறுவார்கள். ஆனால் மகாஜனபத் பட்டியலில் தென் இந்தியா வரவில்லை. மகாஜனபத் காலம் கிமு 1500 ஆண்டுகாலம் ஆகும். ஆதாவது கங்கைச் சமவெளி நாகரீகத்தின் மத்திய காலம் என்று கருத்தப்பட்டு வருகிறது.
இந்த நிலையில் மகாஜனபத் என்ற மனிதக் குடியிருப்புகளுக்கும் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தமிழ்நாட்டில் உறுதியான இரும்பை தயார் செய்து அதனை பயன்படுத்த துவங்கிவிட்டார்கள் என்றால் அவர்கள் இந்த உறுதியான இரும்பின் மூலம் பல கருவிகளைக் கண்டுபிடித்திருப்பார்கள்.

அந்த கண்டுபிடிப்புகள் என்ன என்ன என்ற ஆய்வுகள் தொடர்ந்து நடந்து வருகின்றன.
இந்த ஆய்வுகளின் முழுமையான விவரம் வரும் போது தமிழர்கள் தான் நாகரீகத்தின் துவக்கப்புள்ளியாக இருந்தனர் என்பது தெரியவரும்.

ரயில்வே உணவு விடுதிகளில் ஜாதி பேதம் ஒழிப்பு!

ஜிகுஜிகு ரயிலே! ஜிகுஜிகு ரயிலே!!

விடுதலை நாளேடு

Published March 18, 2023

கி.தளபதிராஜ்

கரகரவென சக்கரம் சுழல கரும்புகையோடு வருகிற ரயிலே

கனதனவான்களை ஏற்றிடும் ரயிலே! ரயிலே!! ரயிலே! ரயிலே!!

மறையவரோடு பள்ளுப் பறையரை ஏற்றி

மதபேதத்தை ஒழித்திட்ட ரயிலே! ரயிலே!! ரயிலே! ரயிலே!!

தஞ்சையில்  5.8.1943 மாலை நடைபெற்ற நகர்மன்ற தேர்தல் வெற்றியை ஒட்டிய ஒரு தேநீர் விருந்தில் கலைவாணர் என்.எஸ்.கே. அவர்கள் நடத்திய கிந்தனார் கதாகாலட்சேப பாடல் இது. பின்னர் 1949 ஆம் ஆண்டு வெளிவந்த நல்ல தம்பி படத்திலும் இடம் பெற்றது.

இந்தப் பாடலின் ஊடே கலைவாணர் அவர்கள் “எத்தனையோ பெரிய பெரிய தலைவர்கள் எங்கள் தேசத்திலே தீண்டாமையை ஒழிக்க எவ்வளவோ பாடுபட்டும் இன்னும் தீண்டாமை அறவே ஒழிந்த பாடில்லை. இப்பேற்பட்ட அருமையான காரியத்தை, கஷ்டமான காரியத்தை மனிதர்களால் செய்ய முடியாத காரியத்தை மரக்கட்டையாகிய நீ வந்த அன்றைக்கே செய்து விட்டாய்! சகல ஜாதியாரையும் ஒரே பெஞ்சில் உட்கார வைத்தது உன்னுடைய சாதனை அல்லவா!” என்று கதாகாலட்சேபம் செய்வார்.

இரயில் வண்டி இப்படி மக்களை பாகுபாடு இல்லாமல் ஏற்றிச் சென்றது என்றாலும் ரயில் நிலைய உணவு விடுதிகளில் ஒரு பக்கம் பார்ப்பனர்கள் தங்கள் வேலையைக் காட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள். இரயில் நிலைய உணவு விடுதிகளில் ‘பார்ப்பனர்’ ‘பார்ப்பனரல்லாதார்’ என தனித்தனியாக போர்டு வைத்து வெவ்வேறு இடத்தில் உணவு பரிமாறப்பட்டது. அதைக் கண்டு வெகுண்டெழுந்தார் பெரியார்.

இந்திய ரயில்வே அப்போது தென்னிந்தியாவில் எஸ்.அய்.ஆர், எம்.எஸ்.எம் போன்ற தனியார் நிறுவனங்களால் நிர்வகிக்கப் பட்டு வந்தது. ரயில்வே சிற்றுண்டி சாலைகள் பெரும்பாலும் பார்ப்பனர்களால் நடத்தப்பட்டுவந்த நிலையில் உணவருந்த, பார்ப்பனர்களுக்குத் தனி இடமும் பார்ப்பனர் அல்லாதார்க்குத் தனி இடமும் ஒதுக்கப்பட்டிருந்ததைப்  பெரியார் கடுமையாக எதிர்த்தார். இந்த வேற்றுமையை ஒழிக்காவிட்டால் நிர்வாகத்திற்கு எதிராக போராடுவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்று எச்சரித்தார். 

இது குறித்து ‘இந்திய கவர்மெண்ட் கவனிப்பார்களா?’ என்று விடுதலையில் தலையங்கம் தீட்டினார்.

ஹிந்து மகா சபை தலைவர்கள் உண்மையிலேயே ஹிந்துக்கள் என்பவர்கள் எல்லோருக்கும் தலைவர்களாக இருப்பார்களானால், இந்த நாட்டின் ‘பார்ப்பான்’ ‘சூத்திரன்’ ‘பறையன்’ என்கின்ற பேதத்தையும், கொடுமையையும் கவனித்திருக்க மாட்டார்களா? இந்த நாட்டில் இந்த கூட்டங்களுக்கு தனித்தனி ஸ்தாபனமும் பேதமும் ஏன் என்று கேட்டிருக்க மாட்டார்களா? ஓட்டல்களிலும், காப்பிக் கடைகளிலும், கோவில்களிலும் சூத்திரனையும் பறையனையும் எப்படி நடத்துகிறார்கள் என்பதை கவனித்திருக்க மாட்டார்களா?

தென்னாட்டில் பார்ப்பனர் அல்லாதவருக்கு ‘சூத்திரன்’ என்று இடப்பட்டிருக்கும் பெயர்களை எடுக்க இதுவரை எவ்வளவோ கிளர்ச்சி நடந்தும் யாரும் கவலை செலுத்தியதாக காணப்படவில்லை. சோற்றுக்கடைகளிலும் சிற்றுண்டிச் சாலைகளிலும் பிராமணாள் சூத்திரன் என்றும் பிராமணர் – பிராமணர் அல்லாதார் என்றும் பிரிவு படுத்தி காட்டப்பட்டிருக்கும் பலகையையும், எழுதி இருக்கும் எழுத்துக்களையும் அப்புறப்படுத்தி அழிக்க வேண்டும் என்று சுமார் 17 ஆண்டு காலமாக முயற்சித்தும் நூற்றுக்கணக்கான மாநாடுகளில் தீர்மானங்கள் செய்தும் இதுவரை எந்த இந்து மகாசபை தலைவர்களோ, ‘ஓர் தாய் வயிற்றில் பிறந்தோம்!’ என்று ஓலமிட்டுக் கொண்டு தெருவில் திரியும் எந்தத் தேசியத் தலைவரோ, தேசபக்தரோ சிறிதும் கவனம் செலுத்தியதாக தெரியவில்லை.

இந்த நிலையில் இந்தியாவில் இந்தியர்களுக்குள் அபிப்பிராய பேதம் இல்லை என்றும் பிரிட்டீஷார்தான் பேதப்படுத்தி வருகிறார்கள் என்றும் சொல்வது எப்படி நாணயமும் அறிவுடைமையும் ஆகும் என்று கேட்கிறோம். 

நம்மைப் பொறுத்தவரை ஓட்டல்களிலும் சிற்றுண்டிச் சாலைகளிலும் இருந்து வரும் பேதத்திற்கு சர்க்கார் (பிரிட்டீஷார்) தான் காரணம் என்று சொல்ல வேண்டி இருக்கிறது. ஏனெனில் சர்க்காரால் நடத்தப்படும் ஓட்டல்களில் ஏன் இம்மாதிரி பிராமணன் – பிராமணரல்லாதார் என்று இடம் பிரித்து எழுதி வைத்திருக்கிறார்கள் என்பது நமக்கு விளங்கவில்லை. அதாவது ரயில்வேக்கள் எல்லாம் சர்க்காரால் நடத்தப்படுவதாகும். ரயில்வே சம்பந்தமான ஓட்டல்கள், சிற்றுண்டிச் சாலைகள், ரயில்வேக் காரர்களால் நடத்தப்படுகின்றன என்று தான் அர்த்தமாகும். உண்மையும் அதுதான். அப்படி இருக்க, அவர்கள் இதை அனுமதித்துக் கொண்டு வருவதன் காரணம் இந்திய மக்களை, ஹிந்து மக்கள் என்பவர்களையே பிரித்து வைப்பதற்கு இவர்கள் காரணமாய் இருக்கிறார்கள் என்று சொல்ல இடம் இருக்கிறதா? இல்லையா? என்று கேட்கிறோம்.

ஆதலால் இந்திய ஒன்றிய அரசாங்கத்தார் இதைக் கவனித்து உடனே தங்கள் ஆதிக்கத்தில் உள்ள இடங்கள் எல்லாவற்றிலும் உள்ள இந்த பேதங்களை எடுத்து விடச் செய்வார்களா? இல்லாவிட்டால் இதை மானமுள்ள மக்கள் இனியும் பொறுத்துக் கொண்டு இருப்பார்கள் என்று எண்ணிக் கொண்டிருக்கிறார்களா?

திருவிதாங்கூர் சமஸ்தானத்தில் கோயிலுக்குள் தீண்டாதார் உள்பட சகல வகுப்பாரும் செல்லுகிறார்கள். இப்படி இருக்க பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் மாத்திரம் ஜாதி இந்துக்கள் என்பவர்கள் ஓர் இடத்தில் இருந்து ஆகாரம் சிற்றுண்டி சாப்பிட பிரிட்டிஷார் உரிமை கொடுக்கவில்லை என்றால் பிரிட்டிஷாரும் மக்களை பிரித்து வைத்து ஆளப் பார்க்கிறார்கள் என்பவர்களுக்கு இடம் கொடுத்தவர்களாக ஆகவில்லையா என்று கேட்கிறோம். என்று  அந்த தலையங்கத்தில் எழுதியிருந்தார்.

மேற்படி நிர்வாகம் தனியாரால் நடத்தப்பட்டு வந்தாலும் அது ரயில்வே வாரியத்திற்கு கட்டுப்பட்டதுதான் என்பதால் பிரிட்டீஷாருக்கே நேரடியாக வேண்டுகோள் விடுத்தார் பெரியார்.

பெரியாரின் எச்சரிக்கைக்குப் பின் பார்ப்பனர்கள் உணவு அருந்த தனியிடம் ஒதுக்கப்பட்டு இருந்ததை எம்.எஸ்.எம் ரயில்வே நிர்வாகம் நீக்கியது. 1941 ஆம் ஆண்டு மார்ச் 8 ஆம் தேதி ‘பிராமணாள் சாப்பிடும் இடம்‘ என்ற போர்டு நிர்வாகத்தால் அகற்றப்பட்டது.

எம்.எஸ்.எம். நிர்வாகம் தன் போக்கை மாற்றிக்கொண்ட நிலையிலும் மற்றொரு நிறுவனமான எஸ்.அய்.ஆர். தொடர்ந்து பார்ப்பனர்களுக்கும் பார்ப்பனரல்லாதாருக்கும் தனித்தனியாகவே இடத்தை ஒதுக்கி உணவு விடுதியை நடத்தி வந்தது.

ஒரே இடத்தில் உணவருந்த அனுமதித்தால் வைதீக யாத்ரீகர்கள், யாத்திரைகளை நிறுத்திவிடுவார்கள் என்றும், இதனால் வருமானம் பாதிக்கப்படும் என்றும் மேற்படி நிறுவனத்திற்கு ஆதரவாக தென்னிந்திய அதிகாரிகளால் காரணம் சொல்லப்பட்டது. அதை அறிந்த பெரியார் எஸ்.அய்.ஆர். நிர்வாகத்தை எதிர்த்து போராட்டத்தை அறிவித்தார்.

பெரியாரின் போராட்டத்திற்குப் பின் மார்ச் 20 ஆம் தேதி எஸ்.அய்.ஆர். நிர்வாகமும் உணவு விடுதியில் ‘பிராமணாள்’ பெயர்ப் பலகையை நீக்கியது. பெரியார் மேற்படி நிர்வாகத்தினருக்கு நன்றி தெரிவித்து விடுதலையில் அறிக்கை வெளியிட்டார்.

ரயில்வே உணவு விடுதிகளில் ஜாதி பேதம் ஒழிந்ததையொட்டி வெற்றிவிழா கொண்டாடச் சொல்லி தோழர்களுக்கு அழைப்பு விடுத்திருந்தது விடுதலை நாளிதழ்.

வெற்றி! வெற்றி!! தமிழர் கிளர்ச்சிக்கு வெற்றி!!!

எஸ்அய்ஆர் ஓட்டலிலும் ஒழிந்தது ஜாதி பேதம். தென்னிந்திய ரயில்வே ஓட்டல்களில் இதுவரை பிடிவாதமாக இருந்து வந்த ஜாதி பேத முறையான பார்ப்பனனுக்கு தனி இடம் பார்ப்பனரல்லாதாருக்கு வேறு இடம் என்ற கொடுமை இன்றோடு ஒழிந்து விட்டது என்ற செய்தி நமது செய்தியாளரின் தந்தி மூலம் நமக்கு கிடைத்தது. தமிழரின் உள்ளம் பூரித்தது. பார்ப்பன அகம்பாவம் பாழாயிற்று. வெற்றி! வெற்றி!! ஆரியத் திமிர் அடங்கிற்று! பெரியார் பெருவற்றி அடைந்தார்! தமிழர் ‘சம உரிமைப் போரில்’ மற்றோர் வெற்றி பெற்றனர்! வெற்றி விழா கொண்டாடுக!

என்று எழுதி தோழர்களை உற்சாகப் படுத்தியது.

விடுதலை செய்தி கண்டு 1941 மார்ச் 30 ஆம் தேதி தமிழ்நாடே விழாக்கோலம் பூண்டது.  சேலத்தில் நடைபெற்ற விழாவில் தந்தை பெரியாரும் பேரறிஞர் அண்ணாவும் கலந்து கொண்டனர்.

இதற்கிடையில் மார்ச் 23ஆம் தேதி கரூரில் நடைபெற்ற தாலுகா நீதிக்கட்சி மாநாட்டிலேயே இந்த வெற்றி பிரதிபலித்தது. ஈரோட்டிலிருந்து கரூர் வந்திறங்கிய பெரியார், அண்ணா உள்பட்ட தலைவர்களுக்கு ஏகபோக வரவேற்பு கொடுக்கப்பட்டது. தொண்டர் படை அணி வகுப்பு மரியாதை செய்தது. தொண்டர்கள் கொடி உயர்த்தி  குதிரையில் முன் வரிசையில் செல்ல மேள வாத்தியங்கள் முழங்க, தோழர்கள் வான்முட்ட வெற்றி முழக்கமிட, தலைவர்களை மோட்டார் வாகனத்தில் அமர வைத்து மாநாட்டுப் பந்தலுக்கு ஊர்வலமாக அழைத்துச் சென்றது கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருந்திருக்கிறது. 

இது நடந்தது 1941இல். இந்த வரலாற்றுப் பின்னணிதான் ‘தந்தை பெரியாரின் குடிஅரசே எனது குருநாதர்’ என்று சொன்ன கலைவாணரை கிந்தனார் கதாகாலட்சேபம் நடத்த தூண்டியிருக்கக் கூடும்!

பெரியார் எழுதிய தலையங்கத்தில், இந்திய தேசியத் தலைவர்களை கடுமையாக தாக்கி எழுதியதற்கும் காரணம் இல்லாமல் இல்லை. காங்கிரசில் தலைவர்களாக இருந்த பார்ப்பனர்கள் அந்தக் காலத்தில் அடித்த கொட்டமோ சொல்லி மாளாது.

கல்கத்தாவில் நடந்த அனைத்திந்திய காங்கிரஸ் மாநாட்டில் கலந்து கொள்ள சென்னையிலிருந்து புறப்பட்ட தென்னிந்திய பார்ப்பனப் பிரதிநிதிகள், தங்களுக்கான உணவை பார்ப்பன சமையல் காரர்களைக் கொண்டுதான் சமைக்க வேண்டும் என்றும் அதையும் குறிப்பிட்ட மங்கள நேரத்தில் சமைத்துக் கொடுக்க வேண்டும் என்றும் அந்தக் கப்பல் நிறுவனத்திடம் முறையிட்டிருக்கிறார்கள். அதோடு கப்பலில் பயணம் செய்த பார்ப்பனர் அல்லாதவரின் பார்வைப்பட்டு அவர்களுக்கும் அவர்கள் உட்கொள்ளும் உணவிற்கும் தோஷம் வந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காக அவர்கள் தங்கி இருந்த அறைகளிலேயே உணவு பரிமாறப்பட வேண்டும் என்றும் அடம் பிடித்திருக்கிறார்கள். அதிலும் ரகுநாதராவ் என்ற பார்ப்பனர் தீட்டுப் பட்டுவிடும் எனக் கருதி  அய்ந்து நாள் கப்பல் பயணத்தின் போதும் சமைக்கப்பட்ட உணவில் ஒரு கவளத்தை கூட உண்ணாமல் தனது வீட்டிலிருந்து கொண்டு வந்த வேர்க்கடலை, உலர்ந்த பழங்கள் ஆகியவற்றை மட்டுமே சாப்பிட்டு ஒப்பேத்தியிருக்கிறார். இன்னொரு வைணவப் பார்ப்பனர் தனது வீட்டிலேயே சமைக்கப்பட்ட உணவைக் கொண்டு வந்து தனது பார்ப்பன நண்பர்களின் பார்வை கூட படாதவாறு சாப்பிட்டு நாட்களை நகர்த்தியிருக்கிறார்.

1889ஆம் ஆண்டில் பம்பாயில் அனைத்திந்திய காங்கிரஸ் மாநாடு கூடியபோதும் காங்கிரஸ் பிரதிநிதிகளாக வரும் தென்னிந்திய பார்ப்பனர்களுக்கு உணவு ஏற்பாடு செய்வதுதான் பெரிய சிக்கலாக இருந்திருக்கிறது. அவர்கள் வைணவ பார்ப்பன சமையல்காரர்கள் சமைப்பதை தவிர வேறு எந்த உணவையும் உட்கொள்ள மறுத்ததுடன் ஒவ்வொருவரும் தனித்தனி சமையல் அறைகளை கேட்பதுடன் ஒவ்வொருவரும் தனக்கு வேண்டிய காப்பியை தனித்தனியாக தயாரித்து குடிக்க வேண்டும் என்று கூறியிருக்கிறார்கள். 1917 ஆம் ஆண்டிலும் இதே நிலைதான் நீடித்திருக்கிறது.

திரு.வி.க கூட தனது வாழ்க்கை குறிப்பில் தேசியவாத நண்பர்களான பண்டித அசலாம்பிகை அம்மையார், வெங்கந்தூர் கணபதி சாஸ்திரி, கடலங்குடி நடேச சாஸ்திரி போன்றோர் தீட்டாகி விடும் என்பதால் தனக்கு எதிரே ஒருபோதும் உணவு அருந்தியது இல்லை என்று கூறியிருக்கிறார் . தேசியத் தலைவர்களே இப்படி என்றால் மற்றவர்கள் எப்படி இருந்திருப்பார்கள்? நினைத்துப் பார்க்கவே கொடுமையாக இருக்கிறதல்லவா? இந்த கொடுங்களத்தில் தான் சளைக்காமல் போராடி வெற்றி கண்டிருக்கிறார் பெரியார்.

ரயில்வே உணவு விடுதிகளில் ஜாதி பேதம் ஒழிந்த நாள் – மார்ச் 20! நினைவைப் போற்றுவோம்!

''உலகில் ஒரு முறையாவது பார்க்க வேண்டிய இடம் இந்தியா சார்பில் இடம் பெற்ற ஒரே மாநிலம் தமிழ்நாடு!''

விடுதலை நாளேடு

பிப்ரவரி 28, 2025 அன்று வெளியிடப்பட்டது.

 'நியூயார்க் டைம்ஸ்' பத்திரிகை பட்டியலை வெளியிட்ட பெருமை!

'நியூயார்க்டைம்ஸ்' பத்திரிக்கை வெளியிட்ட உலகில் ஒருமுறையாவது பார்க்கவேண்டிய இடங்களின் பட்டியலில் தமிழ்நாடு இடம் பெற்றுள்ளது இந்தியா சார்பில் இடம் பெற்றுள்ள ஒரே மாநிலம் நம் தமிழ்நாடுதான்.
இந்த ஆண்டு உலகில் ஒருமுறையாவது பார்க்க வேண்டிய 52 இடங்களின் பட்டி யலை நியூயார்க் டைம்ஸ் வெளியிட்டுள்ளது. இதில் இந்தியா சார்பில் இடம்பெற்றுள்ள ஒரே ஒரு இடம் தமிழ்நாடு தான்! உலகின் முக்கிய இடங்கள் பட்டியலில் தமிழ்நாடு 24ஆவது இடத்தை பிடித்ததற்கு காரணம், இங்குள்ள கலாச்சாரம் மற்றும் இங்குள்ள மக்களின் பண்பாட்டை வளர்ப்பதற்கும் கட்டட அமைப்புகளும் தானாம்.

உலக அரங்கில் இந்திய கலாச் சாரம் பெரிதாகப் பேசப்படும்போது, ​​அதில் தமிழ்நாட்டுக் கலாச்சாரத்துக்குக் கிடைத் திருக்கும் இந்த அடையாளம் மறுக்க முடியா ததுதான். தமிழ்நாட்டில் உள்ள கோவில்கள் பழைமை வாய்ந்ததாகவும், கட்டடக்கலைக்கு உதாரணமாகவும் விளங்குகிறது. மதுரை மீனாட்சியம்மன் கோவில், தஞ்சை பிரகதீஸ்வரர் கோவில், செட்டிநாடு பகுதியில் உள்ள 18ஆம் நூற்றாண்டின் சிறந்த கட்டடங்கள் என பல பெருமைகளை தாங்கி நிற்கும் தமிழ்நாட்டை இந்த வருடம் கட்டாயம் பார்க்க வேண்டும் என 'நியூயார்க் டைம்ஸ்' கூறியுள்ளது.

மெட்ரோ நகரங்களில் அழகு வாய்ந்த மெக்சிகோ நகரம், கனடாவின் பெரியநகரமான டொராண்டோ, பெரிய உணவு விடுதிகளுக்கு பெயர்போன துபாய், உணவுகளில் பல வகைகளை காட்டும் துருக்கியின் செஸ்மே, பழைமையான நகரமான சீனாவின் ஹாங்கு போன்ற நகரங்களின் வரி சையில் தமிழ்நாடு 24-ஆவது இடத்தைப் பெற்றுள்ளது. இதில் உலகின் முன்னணி வரிசையில் உள்ள வாசிங்டன் பார்சிலோனா, வியட்நாம், கான்சாய், சிட்னி, கிரீஸ் போன்ற இடங்கள் தமிழ்நாட்டைவிட பின்னால் உள்ளது என்பதுதான் தமிழ்நாட்டின் கலாச்சாரத்துக்கு கிடைத்த பெருமையாக கூறப்படுகிறது.
தமிழ்நாட்டில் மட்டுமல்ல, தமிழர்களின் கலாச்சாரம் உலக அளவில் கூட தோற்காது என்பதை தான் இந்த பட்டியலும் கூறுகிறது.

காந்தி கருணாமூர்த்தியா?கல்நெஞ்சனா?

#காந்தி #கருணாமூர்த்தியா_கல்நெஞ்சனா?

                       🌑🌑🌑🌑🌑

பகத்சிங், சுகதேவ், ராஜ குருவழக்கில்

1930 அக்டோபர் 7-ந் தேதி நீதிமன்றத்திற்குள்ளே தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது. 

நாடே பயந்ததைப் போல பகத்சிங், சுகதேவ், ராஜகுரு ஆகிய மூவருக்கும் தூக்குத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. மற்றவர்கள் ஆயுள் தண்டனை உள்ளிட்ட பல்வேறு பிரிவுகளில் தண்டிக்கப்பட்டனர்.

பகத்சிங் உட்பட மூன்று பேருக்கு மரண தண்டனை என்ற செய்தி நாடெங்கிலும் கொந்தளிப்பை ஏற்படுத்தியது. கண்டன கூட்டங்கள் நடந்தன.

தூக்குத்தண்டனையை ரத்து செய்யக்கோரி 6 லட்சம் பேரிடம் கையெழுத்து வாங்கி, இந்தியாவில் இருந்த பிரிட்டிஷ் ஆட்சித்தலைவரான வைஸ்ராய் இர்வின் பிரபுக்கு அனுப்பினார்கள்.

மோதிலால் நேரு, மதன் மோகன் மாளவியா போன்ற தலைவர்கள் வைஸ்ராய்க்கு கடிதங்கள் எழுதினார்கள். 

1931, பிப்ரவரி 17-ந் தேதியை தேசம் முழுக்க பகத்சிங் தினமாக அறிவித்து, தூக்குத்தண்டனையை ரத்து செய்ய வலியுறுத்தினார்கள். 

பகத்சிங்கின் பெற்றோர் செய்த மேல்முறையீட்டை அன்றைய இந்தியாவின் உச்சநீதிமன்றமாக லண்டனில் இருந்த பிரிவி கவுன்சில் ஒரே வாரத்தில் தள்ளுபடி செய்தது.

1931, மார்ச் 24-ந் தேதி தூக்குத்தண்டனை நிறைவேற்றப்பட இருப்பதாக தகவல் வெளியானது. இதைஅடுத்து பஞ்சாப் மாநில ஆளுநருக்கு பகத்சிங் ஒரு கடிதம் எழுதினார்.

1931 மார்ச் 3-ந் தேதியிட்ட அக்கடிதத்தில்... ‘ஆளுநர் அவர்களே, பிரிட்டிஷ் அரசுக்கு எதிராக நாங்கள் யுத்தம் தொடுத்தோம் என்று குற்றம்சாட்டி எங்களுக்கு மரண தண்டனை அளிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அதை நாங்கள் பெருமையோடு ஏற்றுக்கொள்கிறோம். ஆனால், யுத்தக் கைதிகளான எங்களை ராணுவ முறைப்படி போர் வீரர்களைக் கொண்டு சுட்டுக் கொல்வதுதானே நியாயம்? தூக்கிலிட்டுக் கொல்வது தேவையற்றது. ஆகவே, ராணுவ வீரர்களை அனுப்பி எங்களை சுட்டுக் கொல்வதற்கு ஏற்பாடு செய்யுங்கள்’

என்ற கோரிக்கையை வைத்திருந்தார் பகத்சிங்

பகத்சிங் உள்ளிட்டோருக்கு தூக்குத்தண்டனையை ரத்து செய்தே தீர வேண்டும் என்ற கோரிக்கை நாடெங்கும் பெருங் குரலாக மாறிக்கொண்டிருந்த நேரத்தில் மகாத்மா காந்தி, ஆங்கிலேய அரசுடன் சமாதான பேச்சு நடத்திக் கொண்டிருந்தார்.

 காந்தி-இர்வின் ஒப்பந்தம் கையெழுத்தாவதற்கான ஏற்பாடுகள் நடந்து கொண்டிருந்தன. அதனால் காந்தி எப்படியாவது பகத்சிங்கை தூக்கிலிருந்து காப்பாற்றி விடுவார் என்று நம்பினார்கள்.

ஆனால் இயல்பிலேயே வன்முறை நடவடிக்கைகளை ஆதரிக்காத காந்தியடிகள் அதற்கான முயற்சி களை மேற்கொள்ளவில்லை. மார்ச் 25-ந் தேதி கராச்சியில் காங்கிரஸ் மாநாடு நடக்கவிருப்பதால் தண்டனை நிறைவேற்றத்தை ஒரு வாரம் #ஒத்திவைக்குமாறு வைஸ்ராய் இர்வினிடம் காந்தி கேட்டார். அதற்கு

இர்வின் ஒப்புக்கொள்ளவில்லை.

காந்தி ஒரு வார்த்தை அழுத்தமாக சொன்னால் தூக்கிலிடுவது நிறுத்தப்பட்டுவிடும் என்று கடைசி நேரம் வரையிலும் நேரு உள்ளிட்ட தலைவர்கள் நம்பினார்கள். 

அறிவித்ததற்கு ஒரு நாள் முன்பே பகத்சிங்கை தூக்கிலிடப்போகும் தகவல் அவர்களுக்குத் 

தெரிந்து விட்டது.

1931 மார்ச் 23 அன்று டெல்லியில் காந்தியடிகள் தங்கியிருந்த டாக்டர் எம்.ஏ.அன்சாரியின் வீட்டுக்கு நேருவும் மதன்மோகன் மாளவியாவும் போனார்கள்.

அன்று காந்தி மவுன விரதம். கைராட்டையில் நூல் நூற்றுக்கொண்டிருந்தார். நேருவுக்கு குளிர் ஜுரம். ஒரு சால்வையைப் போர்த்திக் கொண்டு நடுங்கிய படியே காந்தி முன்பு அமர்ந்தார்.

மாளவியா பதறியபடிகேட்டார், ‘பாபுஜி, இன்று மாலையில் பகத்சிங்கையும், அவரது தோழர்களையும் தூக்கிலிடப் போகிறார்களாம். இனியும் நாம் தாமதிப்பதற்கில்லை. நானும், நீங்களும், பட்டேலும், ஜவஹர்லாலும் சேர்ந்து இங்கிலாந்துக்கு தந்தி அனுப்பலாம். உடனே புறப்பட்டுச் சென்று கவர்னர் ஜெனரலைப் பார்த்து தூக்குத் தண்டனையை நிறுத்தி வைக்கும்படி கோரலாம். புறப்படுங்கள்’ என்றார்.

அதற்கு, ‘நான் செய்யக்கூடியதை எல்லாம் முன்பே செய்து விட்டேன். இனிமேல் ஒன்றுமில்லை. ஆண்டவன் விட்ட வழி’ என்று ஒரு தாளில் எழுதிய காந்தி அதை மாளவியாவிடம் நீட்டினார். 

மாளவியா ஒன்றும் பேசாமல் அந்தத் தாளை நேருவிடம் காட்டினார். அவரும் அதைப் படித்துவிட்டு காந்தியை உற்றுப் பார்த்தார். அவரோ எதுவுமே நடக்காதது போல மீண்டும் ராட்டையைச் சுழற்ற ஆரம்பித்துவிட்டார்.

அதைக் கண்ட நேரு கோபப்பட்டு பேசினார்.

"ஆம்... இந்த நாட்டின் எண்ணற்ற இளம் மலர்கள் மண்ணில் உதிரட்டும். பகத்சிங்கு தூக்கு மேடைக்கு அழைத்துச் செல்லப்படும் வேளையில் நீங்கள் முற்றும் துறந்த புத்தரைப்போல சம்மணம் போட்டு உட்கார்ந்து நூல் நூற்றுக்கொண்டே இருங்கள்.....

"போன வாரம் வைசிராய் இர்வின் பிரபுவோடு நீங்கள் கையெழுத்திட்ட சமரச ஒப்பந்தத்தை நாளை வரை தள்ளிப் போட்டிருந்தால், இன்று மாலையில் தூக்கிலிடப்படும் பகத்சிங் ரத்தத்தால் அந்த ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டிருக்கலாமே பாபுஜி" என்று ஆத்திரமும், கேலியும், வேதனையும் கலந்து குமுறினார் நேரு.

காந்தி அதற்கு எந்தப் பதிலையும் கூறவில்லை. அவரை மீறி எதுவும் செய்ய முடியாத கையறு நிலையில் மதன் மோகன் மாளவியாவும் ஜவஹர்லால் நேருவும் கோபத்தோடு வெளியேறினர்.

மார்ச் 23, 1931இல் பகத் சிங், சுகதேவ், ராஜ குரு

மூவரும் தூக்கிலிடப்பட்டனர்.

அன்று இரவு, காந்தி எனும் கருணாமூர்த்தியின் ( ? )

மனசாட்சியும், அவர்களுடன் தூக்கில் தொங்கியது

                             🌑🌑🌑🌑🌑🌑🌑🌑

                (பல்வேறு தரவுகளின் தொகுப்பு)

                           ⚖️ #துலாக்கோல் / 5.3.2024🙏

காட்டுமிராண்டி மொழி தமிழ்’ என பெரியார் சொன்னது ஏன்?’’ - கலி.பூங்குன்றன்!

1 மாத டிஜிட்டல் சந்தா முற்றிலும் 

`` `காட்டுமிராண்டி மொழி தமிழ்’ என பெரியார் சொன்னது ஏன்?’’ - கலி.பூங்குன்றன்!

விஷ்ணுராஜ் சௌ

தந்தை பெரியார், தமிழ் மொழியில் கொண்டுவந்த எழுத்துச் சீர்திருத்தத்தை தமிழக அரசு ஏற்று, அதற்கானஅரசாணையை வெளியிட்டு இன்றோடு 40 ஆண்டுகள் ஆகின்றன.

Published: 20th Oct, 2018 at 16:44 PM

வேறு நாடுகளுக்கும் மாநிலங்களுக்கும் பயணம் மேற்கொள்பவர்களுக்கு எப்போதும் வியப்பைத் தரக்கூடியவை, அவர்கள் செல்லும் பகுதிகளில் தென்படும் மொழிகளின் விதவிதமான எழுத்துகள்தான். பொதுவாக மொழிகளைப் பேசக் கேட்கும்போது, அவை முழுமையான அழகியலை உணர்த்துவதில்லை. மாறாக, சம்பந்தப்பட்ட மொழிகளில் பேசும் வார்த்தைகளின் சத்தங்களை மட்டுமே கடத்துகின்றன. எழுத்துகளின் வாயிலாகத்தான் ஒரு மொழியை முழுமையாக நாம் அறிய முடியும். அந்த வகையில், தந்தை பெரியார், தமிழ் மொழியில் கொண்டுவந்த எழுத்துச் சீர்திருத்தத்தை தமிழக அரசு ஏற்று, அதற்கான அரசாணையை வெளியிட்டு இன்றோடு 40 ஆண்டுகள் ஆகின்றன.

ஒரு மொழியானது மனித நாகரிகங்களின் வளர்ச்சியைப்போல, காலப்போக்குக்கு ஏற்ப பல்வேறு மாற்றங்களைத் தன்னுள் நிகழ்த்தி செவ்வியல் தன்மையை அடைந்து, மொழியியலின் அடுத்தகட்டத்தை அடைகிறது. இந்த வளர்ச்சிக்காக அவை எடுத்துக்கொள்ளும் காலத்துக்குள் பல மொழிகள் அழிந்தும், வேற்றுமொழிகளின் கலப்பால் சில மொழிகள் சிதைந்தும் போய்விடுகின்றன. இன்று பயன்பாட்டில் உள்ள பல்வேறு மொழிகள் எழுத்துகள் இல்லாமல் வெறும் பேச்சுவழக்கு மொழியாகவே இருப்பதற்குக் காரணம், அவை முழுமையான வளர்ச்சியைப் பெறாமல் போனதே ஆகும். நாம் பயன்படுத்தும் எழுத்துகளானது, தொடக்கத்தில் கோடுகளாக ஆரம்பித்து, பல்வேறு வடிவங்களாக மாற்றம் அடைந்து, பல தலைமுறையினர் அதைச் செதுக்கிவைத்து, இன்று நம் கைகளில் வந்து கிடைத்துள்ளன.

`குடியரசு’ இதழில், தந்தை பெரியார் 20.01.1935 அன்று, 'தமிழ் எழுத்துச் சீர்திருத்தத்தை நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்' என வலியுறுத்தி தலையங்கம் எழுதினார். அதன் பின்னர், மறைந்த முன்னாள் முதல்வர் எம்.ஜி.ஆர், தன்னுடைய ஆட்சிக் காலத்தில் அதாவது 19.10.1978 அன்று, பெரியார் நூற்றாண்டில் அவருடைய எழுத்துச் சீர்திருத்தத்துக்கான அரசாணையை வெளியிட்டு, நடைமுறைப்படுத்தினார். பெரியாரின் எழுத்துச் சீர்திருத்தமானது 15 எழுத்துகளை உள்ளடக்கி இருந்தது. இத்தகைய எழுத்துச் சீர்திருத்தங்களை (அவ், அய், ணா, றா, னா, ணை, னை, லை, ளை, ணொ, ணோ, னொ, னோ, றொ, றோ) திராவிட இயக்கம் சார்ந்த பத்திரிகைகள் 1935-லிருந்தே நடைமுறைப்படுத்தின. 1977-ம் ஆண்டு தமிழக சட்டமன்றத் தேர்தலின்போது தி.மு.க தன்னுடைய தேர்தல் அறிக்கையில் 'எழுத்துச் சீர்திருத்தத்தைக் கொண்டுவருவோம்' என்று அறிவித்திருந்தது. ஆனால், அந்தத் தேர்தலில் அ.தி.மு.க வெற்றிபெற்று எம்.ஜி.ஆர் முதல்வர் ஆன பின்பு இரண்டு (அய், அவ்) எழுத்துகளைத் தவிர்த்து மற்ற 13 எழுத்துகளின் சீர்திருத்தங்களையும் அங்கீகரித்து, அதற்கான அரசாணையை வெளியிட்டார். தமிழ் மொழியில் பெரியார் அறிமுகம் செய்து, எம்.ஜி.ஆரால் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்ட எழுத்துச் சீர்திருத்தம், 39 ஆண்டுகளை நிறைவு செய்து நாற்பதாம் ஆண்டில் அடியெடுத்து வைத்துள்ளது. இந்தச் சூழலில், தமிழ் எழுத்துச் சீர்திருத்தம் பற்றி திராவிடர் கழகத் துணைத்தலைவர் கலி.பூங்குன்றனிடம் பேசினோம்.

``தமிழ் மொழியின் எழுத்துச் சீர்திருத்தங்களை முதலில் பெரியார் கொண்டு வரக் காரணம் என்ன?"

``மொழியை எளிமையாக்குவதுதான். இந்த மாற்றங்களைக் கொண்டுவருவதற்கான அடிப்படைக் காரணம். எழுத்துகள் ஒவ்வொன்றும் வேறு அளவுகளைக் கொண்டிருந்தன. இது அச்சு பதிப்பித்தல் முறையைக் கடினமாக்கியது. எனவே, அதில் மாற்றங்களைக் கொண்டுவருவதன் மூலம் அனைத்து எழுத்துகளும் ஒரே அளவுடையதாக மாறும். `ஆங்கிலம் வெறும் 26 எழுத்துகளை மட்டும் வைத்துக்கொண்டு உலக மொழியாக மாறும்போது, எழுத்துகளை எளிமைப்படுத்துவதன் மூலம் தமிழ்மொழி நிறைய மக்களைச்  சென்றடையும்' என்றார் பெரியார். எனவே, முதலில் நம் குழந்தைகள் தாய்மொழியைப் படிக்கவும், புரிந்துகொள்ளவும் அது எளிமையாக்கப்பட வேண்டும்; அப்போதுதான் தமிழ்மொழி அடுத்த தலைமுறையைச் சென்றடையும் என்பதுதான் அதன் நோக்கம்."

``தமிழ் மொழியில் இதுபோன்று எழுத்து மாற்றங்கள் தொடர்ந்து நிகழுமா?’’

``ஆம்... தொடர்ந்து மாற்றங்கள் நிகழ்ந்துகொண்டுதான் உள்ளன. 500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இருந்த எழுத்து வடிவம் இப்போது இல்லை. எனவே, நம் மொழி இன்னும் எளிமையாக்கப்படலாம். இவை அடுத்தகட்டத்தை நோக்கி நகரும். அந்த மாற்றங்கள் உலகம் தழுவியதாக மாறும். ஏற்கெனவே, மாற்றங்கள் நிகழ்ந்துள்ளன. சிங்கப்பூர், மலேசியா, மொரிசியஸ் போன்ற தமிழர்கள் அதிகம் உள்ள நாடுகளில் இதுபோன்ற மாற்றங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு நடைமுறையில் இருந்து வருகின்றன.’’

```காட்டுமிராண்டி மொழி தமிழ்' எனப் பெரியார் சொன்னது குறித்து, பல்வேறு விமர்சனங்கள் எழுந்தன. அவர் அப்படிச் சொன்னதற்கான காரணங்கள் என்ன?"

``பெரியார், இந்தக் கருத்தை இரண்டு காரணங்களுக்காகச் சொன்னார். ஒன்று தமிழ் மொழி தோன்றிய காலஅளவை வைத்து; இரண்டாவது தமிழில் உள்ள புராணங்கள் சார்ந்த நூல்களைக் கருத்தில்கொண்டு. அதே பெரியார்தான், எழுத்துச் சீர்திருத்தத்தைக் கொண்டுவந்தார். தமிழ்ப் புத்தாண்டை மாற்றினார். திருக்குறள் மாநாடுகளை நடத்தினார். ஆக்கரீதியான சிந்தனையை மக்களுக்கு ஏற்படுத்தவே இந்த விவாதத்தைப் பெரியார் கையிலெடுத்தார். ரஷ்ய மொழி போன்ற பல்வேறு மொழிகளில் நவீன இலக்கியங்கள் உலக அரங்கில் பெரிய வரவேற்பைப் பெற்றாலும், அவை அனைத்தும் கடந்த 200 ஆண்டுகளுக்குள் எழுதப்பட்டவையே. செம்மொழி அந்தஸ்தைப் பெற்ற தமிழ்மொழி மட்டுமே 2,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு திருவள்ளுவரில் தொடங்கி, 20-ம் நூற்றாண்டில் பாரதிதாசன்வரை என தனக்கான உயர்ந்த இடத்தைத் தக்க வைத்துக்கொண்டிருக்கிறது. அதுதான் தமிழின் சிறப்பு."

காகிதங்களிலிருந்து, நவீன தகவல் தொழில்நுட்பக் காலத்துக்கு ஏற்ப, தமிழ் மொழி கணினியைச் சென்றடைந்த பின்னரும், நம் தாய்த்தமிழ்நாட்டுக் குழந்தைகளைச் சென்றடைவதில் ஏற்பட்டுள்ள இடைவெளிதான் அனைவருக்கும் கவலையைத் தருகிறது.

அவதூறு பரப்பும் சீமான் மீது நடவடிக்கை கோரி புகார் மற்றும் விரிவான விளக்கம்

பார்ப்பன அடிவருடியாகவும் ஆர்.எஸ்.எஸ்., பிஜேபியின் கைக்கூலியாகவும் ஆகிவிட்ட சீமான் சில காலமாக தந்தை பெரியாரைப் பற்றி அவதூராகவும் ஆபாச வார்த்தைகளாலும் பேசி வருகிறார். 

அண்மைக்காலமாக தந்தை பெரியார் சொல்லாத ஆபாசமான வார்த்தைகளை கூறி அதை தந்தை பெரியார் தான் சொன்னார் என்று பேசி வருகிறார். 

ஆதாரத்தை கேட்டால், ஆதாரமான நூல்களை மறைத்து வைத்துக் கொண்டுள்ளார்கள் என்று கூறுகிறார். 

"ஏதோ ஒரே ஒரு நூல்தான் இருக்கிறது அது திராவிடர் கழகத்திடம் பத்திரமாக உள்ளது"என்பது போல் கூறுகிறார். 

தந்தை பெரியாரை வேண்டுமென்றே சிறுமைப்படுத்துவதற்காக ஆர்.எஸ். எஸ்., பி.ஜே.பி பார்ப்பன கும்பல் பல காலமாக இது போன்ற செய்திகளை பரப்பிவருகிறது. 

அப்படிப்பட்ட எழுத்துக்களை படித்துவிட்டு வேண்டுமென்றே அதையே ஆதாரமாக எடுத்துக்கொண்டு அடாவடித்தனமாக பேசிவருகிறார். 

'செந்தில் மள்ளர்'என்பவன் தனது நூலில், பிஜேபி, ஆர்.எஸ்.எஸ். காரர்களின் பதிவை ஆதாரமாக எடுத்துக் கொண்டு அதில் குறிப்பிட்டுள்ள ஆதாரமாக 'விடுதலை நாளேடு 11.05.1953' எனக் குறிப்பிட்டுள்ளான். 

அந்த நாளில்(11.05.1953)வெளிவந்த 'விடுதலை நாளேடு' நான்கு பக்கங்களைக் கொண்டதாகும்.

அந்த பக்கங்களில் எங்கேயும் இது போன்ற செய்தி இடம் பெறவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. 

அந்த நான்கு பக்கங்களை ஆதாரமாக இங்கே தருகிறோம்: 

- (11.05.1953, விடுதலை நாளேடு, நான்கு பக்கங்கள்)

இது குறித்து 'விடுதலை நாளேடு' அப்போதே பதில் கொடுத்துள்ளது. 

--------------++++++++++++++--------------

அவதூறுகளை அடியுரமாக்கி அகிலமெங்கும் கிளைத்தவர்!

தந்தை பெரியார மீது மக்களுக்கு வெறுப்பை உண்டாக்க வெண்டும் என்பதற்காகவே ஆரிய பார்ப்பார்கள் தொடர்ந்து அவதூறு பரப்பி வரு கின்றனர்.

அண்மையில் இணைய வெளியில் ஓர் அயோக்கியத்தனமான அவதூறு பரப்பினர்.

"ஒருவன் காம உணர்வு மிகும்போது தன் மகளை அல்லது தன் தாயையும் கூட புணர்ந்து இச்சையைக் தணித்துக் கொள்ளலாம்' என்று பெரியார் கூறியிருக்கிறார்."(ஆதாரம்: 11.05.1953-'விடுதலை)

என்று அப்பட்டமான ஒரு பொய்பை ஆதாரத்தோடு கூறுவதாய் பொய்யான ஆதாரத்தைக் கூறி மோசடியாக, அயோக்கியத்தனமாக இணையவெளியில் பரவவிட்டனர்.

உடனே பெரியார் தொண்டர்கள், 11. 05.1953 விடுதலையேட்டைத் தேடியேடுத்து இந்த அயோக்கியதனமாக அவதூறாகப் பரப்பிய அச்செய்தி 'விடுதலை' எட்டில் எத்தப் பக்கத்திலும் இல்லை யென்பதை எடுத்துக்காட்டி அவர்களின் மோசடிப் பிரச்சாரத்தைத் தகர்த்தனர்.

பெரியார் இருந்தபோதும் அவதூறு பரப்பியவர்கள், பெரியார் இறந்த பின்னும் அவரைப் பற்றி அவதூறுகளைப் பரப்பி வருகின்றனர்.

அய்யா பெரியார் ஒரு அனல் நெருப்பு; அவதூறு குப்பைகள் எவ்வளவு போட்டாலும் அவை சாம்பல் ஆகும்!

அய்யாவின் புகழ் மேலும் மேலும் உயரும் என்பதை இது உறுதி செய்கிறது.

தந்தை பெரியார் ஒழுக்கத்திற்கும் நேர்மைக்கும். நாணயத்திற்கும் முன்னுரிமை அளிக்கக் கூடியவர். மளித நேயத்தின் மறுவடிவம்.

----------------------------++++++++++++--------------

இந்த புரட்டுச் செய்தி முகநூல் பதிவுகளில் வெளிவந்த போதே  முகநூல் உண்மை அறியும் குழு ஆய்வு செய்து இது பொய்யான செய்தி என்று அறுதியிட்டு கூறியுள்ளது. 

அதைப் பற்றிய விவரங்கள் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளன.

மோசடியான குற்றச்சாட்டை பேசி வரும் சீமான் மீது நடவடிக்கை எடுக்கக் கூறி நாடு முழுவதும் திராவிடர் கழகம் சார்பில் காவல் நிலையங்களில் புகார் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.

11.01.2025ஆம் நாள் மயிலாப்பூர் காவல் நிலையத்தில் உள்ள துணை ஆணையாளரிடம் தென் சென்னை மாவட்ட திராவிடர் கழகத்தின் சார்பாக புகார் அளிக்கப்பட்டது.

தென் சென்னை மாவட்ட திராவிடர் கழகத்தின் சார்பில் தியாகராயர் நகர் காவல் நிலையத்தில் உள்ள துணை ஆணையாளர் அவர்களிடம் புகார் அளித்த போது....(13.01.2025)

இதேபோல் பல அமைப்புகளும், கட்சிகளும் காவல் நிலையங்களில் புகார் கொடுத்துள்ளனர்.

கூடிய விரைவில் நடவடிக்கை எடுக்கப்படும் என நம்புகிறோம்.